EN MAVİ SIRDAŞIM DENİZ
Bir sonbahar da elimi kesmiştim, derin hem. izini saklarım hala.
Bir yaz deniz kestanesi batmıştı ayağıma, acısını çeken bilir.
Bir bahar, uyuyakalmıştım çakılların üzerinde, yanmıştım.
Kendi kendime gülmüştüm sonra, teşekkür etmiştim Yaradan'a farkında olduğum için ve pek çok insanın keyif alamadıklarından keyif aldığım için.
Keyif almaktır zenginlik.
EN MAVİ SIRDAŞIM DENİZ
Çürümeye yüz tutmuş, merdivenleri eksik tahta iskele, ağlar, kayıklar…
Yüzü denize dönük üç baraka var. Kapıları, pencereleri, biriktirdikleri insan hikayeleri, ahları, gülerek hatırladıkları neşeli zamanları ve sırları elbette.
İncir ağaçları bir tarafta, bir tarafta hüzün.
Sessizlik. Huzura yakın bir şey.
Ne ateşler yaktım tam şuraya.
Ne