Ne bir damla gözyaşı, ne yerde yaslı bir mum;
Hazin, loş odalarda ölümü sevmiyorum.
Bir çığ sesiyle nasıl inlerse bir uçurum
Benim öyle verecek kalbim son nefesini...
Titreyen dallarını açıp semâya kadar
Hıçkırarak ney gibi sülün boylu kavaklar,
Tali’imin göğsümde hapsettiği canavar
Derin çatırtılarla kıracak mahpesini..
Ardımda bin bir gönül ıztırabımdan derin
Matemini tutacak bir mukaddes kederin;
Ölümüm gösterecek dünyaya ölümlerin
Hem en şereflisini, hem en mukaddesini..
Gözlerim çektiğimi ifşa etmese bile
Kalbimden ayrılınca ruhum gelecek dile:
Beş bin yıllık kâinat hummalı bir vecd ile
Dinleyecek ilk defa ıstırabın sesini..
Her gün bir parça daha fazla yalçınlaşarak
Bir uçurum olunca bana sevdiğim kucak,
Fırtınalı göklerden, ölümüm andıracak,
Yıldırımla vurulmuş kartalın düşmesini..
Vasfı Mahir
Bi ara bakarız.........
Bugünler de en sevdiğim kelime "bakarız"
Ucu açık,
Kafama göre,
İşime nasıl gelirse,
Canım ne zaman isterse,
Belki olur, belki olmaz...
Bakarız...
Evimize gelişin güzeldi sonrası daha güzel
LED ışıklı olan süs eşyalarına bayılırken kardeşim bunu getirmişti. İlk kontrol ettiğim şey: Gece kitap okumama yetebilecek kadar ışık verip vermediğiydi. -Çünkü mumlar el yazısı için kullanışlı ama okumak için o kadar değil.- Sonra mutlu haberi verince baktım ki ışığı olmasına rağmen cansız duruyor. "Hoş geldiin, sen evimize katılırken bakalım biz sana neler katabiliriz?" deyip onu birkaç gün sonra bu hâle getirdim.
Sonradan öğrendim ki, erkek kardeşim de seviyormuş ama benim ondan daha çok sevdiğimi ve benim için daha kullanışlı olacağını düşündüğü için bana vermiş.
Benim için özel olan eşyalarımı paylaşmayı o kadar sevmem - çünkü başkaları için özel konumunda olmuyorlar genelde- ama "Olayı öğrendim teşekkür ederim, bunda ortaklık teklif ediyorum, bence kabul etmelisin. -düşündüğünü görünce- Etmezsen çokta ısrarcı olmam ona göre." deyip pis pis gülmüştüm.
Direkt ona da verebilirdim ama paylaşma fikri daha özel hissettirmişti o yüzden öyle yaptım. Ve "Şeyy, şimdi ortak olduk ya, senin eklemek istediğin bir şey var mı tabi becerime göre?" demiştim. Ve "Hayır, gayet hoş ve bana da hitap ediyor." cevabını almıştım.
Kabuklara laf eder veya aşırıya kaçan bir uğraşma ile beni pişman eder sanmıştım ama kardeşimin büyüdüğünü ve cici olduğunu gördüm. Buna da en az hediye kadar sevindim hatta anne edasıyla duygulandım biraz. Ama lafta gülen ve sinir bozucu bir tonda "Beğenin kalite kazanmış, böyle devammm şirin çocuk." deyip gitmiştim. Çünkü kardeşlik dengesi böyle işliyor: biri normal davranıyorsa öbürü illa ki anormal davranmalı...
Sevdiğim yanımda uyuyor ve ben saçlarıyla oynuyorum. Bir müzik çalıyor arka fonda "sana yıldızları ödediğimden" zamanı durdurmak istediğim ama tam aksine zamanın en hızlı geçtiği anı yaşıyorum.
haydin zeyno kacti
su siralar sadece uyumak istiyorum, oyle saatlerce ya da gunlerce degil. Belki haftalar belki aylarca. Uyumak istiyorum, yillarin tum yorgunlugunun ardindan. Uyumak icin bile zamanim yokken. Ben hâlâ dusunmeden uyumak istiyorum. Dusuncelerimi rüyalarımda gormeyeyim istiyorum. Belki de dusunmemek istiyorum. ama uzak olmak istiyorum. Telefondan, insanlardan,Kuzey'den. Kuzey'i diger "insanlar" gibi dusunemiyorum. O benim icin farkli bir sey. Hos buldugum bir muzik, sevdiğim bir renk, en sevdigim kitabim gibi. Yanimda dursun istiyorum. Hic ayrilmasin, sımsıkı sarilayim ve hic gitmesin istiyorum.ama benim isteklerim onemli değil,hic olmadi. Neyse iste kuzey'i seviyorum,ve bugün yorgunum. Gorusuruz
İçten, samimi düşünceler...
"Sana bilerek ve isteyerek zarar verebileceğimi düşünmen gerçekten inanılmaz. Benim de her insan gibi bazen zihnime kötü düşünceler geliyor.
Ama asıl önemli olan o kötü düşüncelere yenilmemek değil mi? Kim sürekli iyi şeyler düşünebilir ki? Ben söyleyeyim hiç kimse. Hayatta hatalar var, kötü düşünceler var, önemli olan toplamlar.
Benim
"Keşke hiç vicdanım olmasaydı,diyeceğim geliyor.Bu öylesine ağır bir yük ki! İyi olmak gibi bir çabam olmasaydı,kötü bir şey yaptığım zaman içimde böylesine bir huzursuzluk duymasaydım pekala işlerim yolunda gidecekti."
İyi Eşler kitabı Küçük Kadınlar kitabında tanıdığımız;Amy,Jo,Beth ve Meg'in genç kız ve evlenip kurdukları yuvada bir çok sorun ve güzel olaylarla kaldıkları anlarını okuyoruz.
Meg,evlenip yuva kurmuş küçük bir anne ve hoş bir ev kadını.
Jo,hala özgürlüğünün tadını çıkarıyor ve bir çok şehre gezilere katılıyor.
Amy, büyük bir arayış içinde ve asla vazgeçmiyor.
Beth,ah Beth🥺 sağlığı ilgili büyük sorunlar yaşıyor 😞
İlk kitabı çok sevmiştim ve ikinci kitapta benim için iyiydi.Evet çok sakin ama bir o kadar da akıcı sıkılmadan okudum çok sevdim tavsiye ederim 👍🤗
"İnsanın sevmediği birini sırf karşısındaki seviyor diye sevmesi olanaksız."
"Bazen bize en yakın,en çok sevdiğimiz insanlarla aramızda öyle bir mesafe vardır ki bunu ne yaparsanız yapın aşamazsınız."
"Ah kızlarım,ne kadar uzun yaşarsanız yaşayın,sizin için bundan daha büyük bir mutluluk dileyemem."
Stefan Zweig
Mustafa Kemal Atatürk'le aynı yılda doğan Avusturyalı yazar Stefan Zweig'ın kitaplarıyla başladım okumaya.Başta ilgimi çekmesinin nedeni açıkçası GMK Atatürk’tü😅Onun kitaplarıyla büyüdüm diyebilirim.Yeri geldiğinde piyon oldum,yeri geldiğinde bilinmeyen aşık bir kadın.Bazen sır oldum.Kalbim de kırıldı,gecenin karanlığına göz yaşlarım gibi uykularım da kitaplar arasında saklandı.Bazen renk bile değiştirdim.En sevdiğim renk beyaz olmasına rağmen kızılda oldum.Rahel olmuşluğum bile var.Bazen de üzerinden geçilen yol oldum.Her kitabında ayrı bir karakteri canlandırdım farklı senaryolar oluşturdum.Beyaz bir oda düşünün.İçinde renkli ve farklı çiçeklerin olduğu bir vazo olsun.Doğu taraftan bakınca laleler,batı taraftan bakınca sümbüller,kuzeye bakarken papatyalar güneyden bakınca orkideler,üstten bakında tüm güzel renklerin ve çiçeklerin hoş görüntüsü.Stefan Zweig’in her bir kitabı beyaz boş odada duran vazonun içindeki çiçekler gibiydi.İstediğim açıdan bakıp hoş görüntüler yakaladım.Güneş de oldum,bulut da,yağmur da,rüzgar da,gece de gündüz de.Çiçekler solmasın diye özenle baktım.Ben odanın kapısını araladım.İçeri göz atmak istersen kapı açık.
En sevdiğim huzur veren iki koku. Sahaftan buram buram yaşanmışlıklar kokan kitabımın kokusu ve kahve kokusu.♥️
En sevdiğim söz bir söz bu kadar mı doğru olur
Nankordur insanoğlu kimse bilmez fendini kime iyilik ettiysen ondan koru kendini
Mehmet Akif Ersoy 🌸⭐💫
En sevdiğim insan bana kitap hediye eden insandır. Hele bir de bu kitabı kendisi yazdıysa.. Hayatımda güzel insanlar olduğu için ne kadar şükretsem azdır..
