En sevdiğim dizesi.
Senin karanlığına kanat vuran yarasalar Başka bir göğe germişler kendilerini
yaşmaya deyerese ölüm guzel
Yokluğun buz gibi soğuk Uzaklardan bir ses olmanı isterdim, bir selam, bir nefes... 'Üşüme' diye seslenmeni isterdim... Bir el olmanı isterdim, bir kol... 'Özledim' deyip sarılmanı... En karanlık yerinde düşlerimin çıkıp gelmeni isterdim kınalı bir bahar gibi, umut ışığı olmanı isterdim hayatıma... Gelseydin ve yaslasaydım başımı omuzuna,
Sayfa 457 - özlem ve ölüm
Reklam
En sevdiğim dizesi
Memleket mi, yıldızlar mı, gençliğim mi daha uzak? Kayınların arasında bir pencere, sarı, sıcak.
Sayfa 76
Okyanus
Villon'un bu en sevdiğim dizesi çakıyor belleğimde. "Çeşmenin yanında susuzluktan ölmekteyim" Sabahattin Eyuboğlu'nun bu dizeyi "Ben senin yanındayken de hasretim sana," diye çevirdiğini anımsıyorum.
Kitabın en sevdiğim dizesi olmaya aday
Her şeyden öte öyle sevdim ki ben seni Yoluna baş koymak diyoruz Biz barbarlar buna.
15 öğeden 11 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.