Sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin,
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır,bir üşütür,bir ağlatır,bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.
Özdemir Asaf
Sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin,
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır, bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.
Özdemir Asaf
Adı üzerinde 1000 kitap!
Arkadaşlar Alıntıları gezerken birine gözüm ilişti. Hedefe bir kullanıcı koyulmuş ve adama ağıza alınmadık sözler ile adamlığını bırakmadan, namussuzlugundan bahsederek emri bil maruf yapmaya çalışmış bazı sözde ehli sünnet tabakadan zatlar.
Adamın yaptığı cürüm ise okuduğu erotik kitaptan alıntıları paylaşması.(Yaptığının iyi birşey olduğunu
Kendimle "Mürebbiye" hasbihali
- Kitapta en komik bulduğum sahne?
+ Immm ben bu soruya yanlış hatırlamıyorsam 6. Bölüm diyeceğim çünkü o bölümde Anjel'in yanına gitmek isteyenler kendilerini bir anda beyaz yuvarlak masanın altında buldular özellikle en güldüğüm amca bey masanın altına saklandığında Şemi'nin orda olup geriye gitmesi...AAA
- Kitapta en sevdiğim
Yalancı şahidimdir ay benim
Her gece denize vurur yakamoz
Ben aşkı senle yaşayamazsam
Varsın olmasın
Şarkıcı adı: Rafet El Roman
Şarkı adı: Yalancı Şahidim
Kanal: Netd Müzik
YouTube Tarih: 13 yıl önce
Şarkı çıkış tarihi: 20 yıl önce
İzlenme: 21 Mn
Besteciler: Ender Gündüzlü / Can Sanibelli / Rafet Yasdut
Özdemir Asaf
Sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin,
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.
"Bırak biçare feryadı, beladan gel tevekkül kıl!
Zira feryat, bela-ender, hata-ender beladır bil!
Bela vereni buldunsa, atâ-ender, safa-ender beladır bil!
Bırak feryadı, şükür kıl manend-i belâbil, demâ keyfinden güler hep gül mül.
Ger bulmazsan, bütün dünya cefa-ender, fena-ender hebadır bil!
Cihan dolu bela başında varken, ne bağırırsın küçük bir beladan, gel tevekkül kıl!
Tevekkül ile bela yüzünde gül, tâ o da gülsün.
O güldükçe küçülür, eder tebeddül.
Beethoven’in Pastoral Senfonisinin (Senfoni No: 5, Do Minör Op. 67) eşine ender rastlanır bir hikayesi var. Klasik müziğin insanı dinginleştirdiği ve sakinleştirdiği kanaati çokça dile getirilir, oysa bu senfoni yüksek bir gerilim ile dinleyeni dinçleştiren ve ayağa kaldıran bir motivasyona sahip. Bunu Beethoven’in “kadere başkaldırısı” olarak
Tartışma: Sorunların kutsallığı;
Düşünceleriniz henüz kendi evlerine sahip değillerken yaşama tutunacak bununla varlığın evinde misafir kalacak bir yer ararlar. Çoğu düşünce kendini bu güvenli çatının altından çıkarma mukavemetine sahip olamaz. Kimi fikirler de kazandıkları kuvveti bu sağlam çatıyı korumakta bulurlar. Ender ve cesur bazıl fikiler de güvenilir ve sıcak bu ortamı bırakıp özgürlükleri kazanırlar.
Her düşüncenin kendini gerçekleştirmesi, kendi korunağını yaratacak teknik kapasite ile de ilişkilidir. Ancak günün sorunda insanın kendinden bağımsız bir soyutlamanın altına sığınması cesaret değildir. Mevcut sorunların kimlik kazanması kişiden bağımsız da değildir.
Sonuç olarak sorunlar, insanların kişilikleridir. Hayat temel sorun ve bunun çözümünün gölgesinde geçer. Hangi sorun hayat bahçesinize filiz olduysa tüm yaşamınız bunun büyümesini sağlamakla geçer. Bazen bı bahçeyi yakmak da düşünce olarak gerçekliğe ulaşabilir. Sounda sizin sorunlarını çözme aşkınız, tüm yaşamlar arasında bir tek sizinkinin kutsal olduğu inancıyla son bulur.
