Kalpten_yüreklere
Erkekler ağlamazmış.
Unutmuş gibi yaparız. Ama yalnız kaldığımızda kalpten gizli gizli ağlarız!
Babalık ne zor bir rol aslında. Baba evin direğidir cümlesi bilinçaltına koltuk takımı gibi yerleşip, En güzel köşeye kurulmuş çoktan. Oysa ki tek direkle hiçbir inşaat sağlam duramaz ama toplum zihinlerine işlemiş bir kere! Baba evin güçlü karakteri olmuş. Kavanozları açmış, kırılanları tamir etmiş. O kalbi tertemiz kocaman bir devmiş. En üst raflara yetişmiş, perdeleri takmış. Pelerinsiz bir kahramanmış. Çocukları için bir otorite figürü olmuş. “Dur yoksa baban kızar” denmiş. Bu rol onu çok hırpalamış, çok üzmüş. Ama devler ağlamazmış, hele kahramanlar hiç! Erkekler ağlamaz demişler ona! Gözyaşlarını içine akıtarak ağlamayı öğrenmiş. Erkekler babalarının yanında çocuklarını öpüp koklamaz, kucaklamaz demişler ona. Çocuğuna sevgisini kapalı kapılar ardında göstermiş. Çok seversen şımarır demişler. İçten içe sevmeyi öğrenmiş.
Sevgili babalar zihninizdeki o koltuk takımını değiştirmenin vakti çoktan geldi geçiyor. Size yeni rahat bir takım hediye ediyor, tam ortasına ise, hüzünlenince akıtacağınız gözyaşlarından, çocuğunuza kucağınızda masallar anlatacağınız anlardan, eşinizle geçireceğiniz romantik dakikalardan oluşarak dokunan bir halı seriyorum.
Gününüz kutlu olsun…
Doç. Dr. Saniye Bencik KANGAL
Ha, bir şey daha: Erkekler ağlamazmış. Kim söylemiş bunu? Ben her şeye ağlarım.
Öğrencilerim, her zaman, ödev kağıtlarını okumuş olduğumu anlarlar, çünkü beni etkileyen bir şeyle karşılaştığımda, kağıtlarında küçük gözyaşı izleri bulurlar.
Sayfa 36Kitabı okudu