...kaldığım öğrenci yurdunda balkona çıkınca laf atılacak malzemenin de çok olduğu düşünülürdü. Rahattı insanlar bir de, yani sağımız
pavyon, solumuz otel, öbür taraf gece kulübü; laf atmak için ideal bir ortamdı. Normal bir kız bile olsa, karşı tarafta lise vardı, onlara da laf atılırdı. Tek başına bir erkeğin laf attığını görmedim ben hiç, laf atmak kolektif bir şey. Cesaretlendiren erkeklik eğitimi gibi bir şey. Mesela aşağıdan geçen kadının kafasına çöp poşetine su doldurup su atıyorlardı; bu bir "ritüel"di yurtta ve bunu Hacettepe Tıp'ta okuyan öğrenciler de yapıyordu, Gazi Teknik Eğitim'dekiler de yapıyorlardı; ya da bunu yapanları gülüp alkışlıyorlardı. Sadece gülmek bile, bir kendinden geçiş, bir olumlama söz konusu. Niye bilmiyorum, bu gülme çok tipik bir erkek davranışıdır, biri taciz edildiyse kolektif bir ortamdaysanız yapacağınız şey "ayıp ne yapıyorsun" değil de, sırıtmak olur. Yani "ben de sizdenim" mi, yoksa hani "yaptığın şey suç, ama napayım işte, siz de gördünüz mü durumun absürdlüğünü"mü yoksa? Yani belki herkes kadına laf atmıyor, ama laf atan kişinin yaptığına gülüyorlar; mesela hiç kimse de "ayıp" demiyor. Bunu kendimi de katarak söylüyorum; ben böyle bir olay gördüğümde, balkona insanlar çıkmış, aşağıdan bir hayat kadını geçiyor, ona laf atıyorlar, kadın küfrediyor, herkes gülüyor, ben de gülerim, gülmüşümdür de. Ama tek başıma böyle bir şey yapar mıyım? Hayır; bu doğru bir şey mi? Hayır; ama, biraz da laf
atmak, kadınlara bakmak kitlesellik ruhu içinde yapılan bir şey