Lao Tzu;
“Hayatın küçük bir parçasına bakıp tamamı hakkında karar vermekten kaçının. Karar verdiniz mi, akıl düşünmeyi, dolayısı ile gelişmeyi durdurur. Oysa gezi asla sona ermez.Bir yol biterken yenisi başlar.Bir kapı kapanırken, başkası açılır.”
Sayfa 134Kitabı okuyor
Ülen Bünyamin
"Peder. O mahlukları Tanrı yarattı, değil mi?"
"Hay üstüne iyilik sağlık çocuk. Tabii ki O yarattı."
"Peki bunu neden yaptığını hiç düşündünüz mü?"
Büyükbaba elini Benjamin'in omzuna koydu ama çocuk hissetmedi. "Yani işte Tanrı neden dinozorları yaratıp sonra hepsini yok etmiş?"
"Tanrının işine akıl sır ermez ama-"
"Ben de hiç erdiremiyorum zaten," dedi Benjamin,
"Acele karar vermeyin. O zaman sizin de herkesten farkınız kalmaz. Hayatın küçük bir parçasına bakıp tamamı hakkında karar vermekten kaçının. Karar aklın durması halidir, karar verdiniz mi, akıl düşünmeyi, dolayısı ile gelişmeyi durdurur. Buna rağmen akıl insanı daima karara zorlar. Çünkü gelişme halinde olmak tehlikelidir ve insanı huzursuz yapar. Oysa gezi asla sona ermez. Bir yol biterken yenisi başlar. Bir kapı kapanırken, başkası açılır. Bir hedefe ulaşırsınız ve daha yüksek bir hedefin hemen oracıkta olduğunu görürsünüz."
Sayfa 84
ZAMAN GÖSTERECEK OLACAKLARI
Şimdi anlatacağım bu öykü, ünlü Çin düşünürü Lao Tzu'nun zamanında geçer. Lao Tzu, bu öyküyü çok sever ve anlatırmış.
Köyün birinde bir yaşlı adam varmış. Çok fakirmiş ama Kral bile onu kıskanırmış. Öyle dillere destan bir beyaz atı varmış ki, Kral bu at için ihtiyara nerdeyse hazinesinin tamamını teklif etmiş ama adam satmaya yanaşmamış.
Umutsuzluğa kapılmak saçma bir şey, diye düşündü. Üstelik günah. Günahın sırası mı, diye düşündü. Günahsız da bir sürü dert var. Hem benim pek aklım vermez böyle şeylere.
Pek aklım ermez, galiba inanmıyorum da. Balığı öldürmek günahtır belki. Yaşamak için bile yapsam bunu, başkalarını beslemek için bile yapsam, günahtır. Öyleyse her şey günah. Günahı düşünme. Bunu düşünmenin sırası geçti, zaten bunu düşünmek için para alan bir sürü insan var. Bırak onlar düşünsünler günahı. Balıklar nasıl balık olarak yaratılmışlarsa sen de balıkçı olarak yaratılmışsın. San Pedro da balıkçıydı, büyük DiMaggio'nun babası da.
"Hayatının sonuna kadar seveceğin şeyi, hayatın sona ermeden kaybedersen de hayatın sona ermez mi?"
Sayfa 39Kitabı okudu
Değil Mi?
-
Ulu Tanrım, akıl ermez sırrına,
Bin bir ismi hakta pinhan edersin.
İçirirsin sabrın peymanesini,
Hikmetini sonra ayân edersin.
Gizlenirsin bir nüvenin içinde,
Kalp hiçbir şeyle rahata ermez, ancak zikir ile rahat ve huzura erer. Zikri kaybettik mi, ne oluruz? Kalbimizin ızdıraptan, kederden, hüzünden kurtulmasını ancak zikir sağlar. Bu başka şeyle olmaz.
ÖYLE BİR HİKÂYE
Sinemadan çıktığım zaman yağmur yine başlamıştı. Ne yapacağım? Küfrettim. Ana avrat küfrettim. Canım bir yürümek istiyordu ki... Şoförün biri:
– Atikali, Atikali! diye bağırdı.
Gider miyim Atikali'ye gecenin bu saatinde, giderim. Atladım şoförün yanına. Dere tepe düz gittik. Otomobilin buğulu, damlalı camlarında kırmızı,
Cinlerin soyduğu bankalar :)
Ruh mudur, cadı mıdır, cin midir? Bu gözle görülmeyen zararlı varlıkları banka kasalarına göndermeye aracı olmak iyi değildir. Bir kere oralara dadandılar mı akıl ermez şekilde hırsızlıkların olacağı düşünülür. Sonra bu garipliklerin kanıtlarını sizin üzerinizde gösterme şakasına kalkışırlarsa mahvolduğunuz gündür. Bu konu gayet ehemmiyetle düşünülmeye değerdir.
Bilirsin herkes avukatı, gözcüsü, yargıcı ve aynı zamanda hayat denilen akıl sır ermez süreçte biraz da suç ortağı olan birine sahiptir. Şahit böyle biridir. Senin içini okur ve en ince ayrıntısına kadar bilir. İnsan yaptığı her şeyi biraz da onun için yapar ve başarılı olduğunda "Acaba başarılı olduğuma kanaat getirecek mi?" diye düşünür. Şahit ömür boyu arka plandaki yerini korur. Rahatsız edici bir oyun arkadaşıdır. Fakat insan yine de ondan kurtulamaz, zaten muhtemelen kurtulmak da istemez.
Dino Dino Dino, geh geh geh geh
En sevdiğim yazarlardandır 
Ray Bradbury . Gerek bilimkurgu, gerek fantastik, gerekse korku/gerilim türünde verdiği eserlerini oldukça başarılı ve keyifli buluyorum. Bununla birlikte Türkçedeki beş kitabını okudum ve hepsinden de mutlu ayrıldım. Bunlar; 
Fahrenheit 451, 
Mars Yıllıkları, 
Resimli Adam ve 
Sonbahar Ülkesi. Yer yer durağan öyküler de yazsa anlatımını eğlenceli
Acele karar vermeyin. O zaman sizin de herkesten farkınız kalmaz. Hayatın küçük bir parçasına bakıp, tamamı hakkında karar vermekten kaçının. Karar aklın durması halidir; karar verdiniz mi, akıl düşünmeyi, dolayısı ile gelişmeyi durdurur. Buna rağmen akıl insanı daima karara zorlar; çünkü gelişme halinde olmak tehlikelidir ve insanı huzursuz yapar. Oysa gezi asla sona ermez. Bir yol biterken yenisi başlar. Bir kapı kapanırken başkası açılır. Bir hedefe ulaşırsınız ve daha yüksek bir hedefin hemen oracıkta olduğunu görürsünüz.