Erozyon Dede Hayrettin Karaca'dan bir hatıra...
"Edremit'ten Balıkesir'e gelirken yol üzerinde, köylülerin ürünlerini sattıkları, küçük dükkân benzeri yerler vardır. Ben genellikle ilk baştakinden itibaren hepsinden alışveriş yapmaya çalışır, kiminden yumurta, kiminden peynir, kiminden sabun alırım. Özellikle yaşlı kadınlarla sohbete doyamam. Sanıyorum iki yıl önceydi, dalgınlıkla geçtim oradan. Fark edince durdurdum arabayı. Bir sergi vardı, başında da bir kız çocuğu. İnanılmaz bir terbiyesi, kültürü vardı bu kız çocuğunun. Onun sergisinden yumurta almak istedim. 'Komşumuzdaki daha taze, oradan al, bizimki üç günlük' dedi. Dünya güzeli de bir kız. İlkokul mezunuymuş. 'Senin okuman lazım' diyorum. 'Okuyamam' diyor. Israr ediyorum, yine aynı cevap. Bir türlü okuyacağına dair söz alamıyorum. Sonunda babası karıştı işe: 'Beyim, o söz veremez, söz verdik mi, mutlaka yaparız. Biz Yörük'üz, tutamayacağız sözü vermeyiz.' İşte Anadolu kültürü dediğim bu!"