İtiraf etmeliyiz ki bizler; belki iyi, belki kötü ama çok yanlış yaşıyoruz...
Hepimizin hayatı, yarınlara bırakılmış işlerle, ertelenmiş umutlarla dolu...
Çalışıyoruz, çalışıyoruz...
Hayatın tüm güzel renklerini ellerimizle itiyoruz...
Ve de, sanki tüm yarınlar bizimmiş gibi, hayaller kurup duruyoruz...
Sevinçleri, mutlulukları, hep sonraya bırakıyoruz...
Bizler var ya, bizler... İnanın çok yanlış yaşıyoruz...
Reader Follow Recommendations
Bugünkü hayatın akışını anlamak için biraz yaşlanmış da olabilirim ama geriye dönüp baktığımda görüyorum ki bu dünyada aşktan daha kuvvetli hiçbir şey yok. Para, nefret, açgözlülük, tutku... Hiçbiri aşktan daha kuvvetli değil.
Adım Sevgi, 25 yaşındayım. Eski sevgilim tarafından on yedi bıçak darbesiyle katledilmeye çalışıldım, neden biliyor musunuz sayın insanlar? Onu sevmiyorum diye. Birine canice saldırmak bu kadar kolay bir sebebe dayanıyor artık günümüzde. Birini seviyorsunuz ve o size bir şey hissetmediği için sevginizi bu şekilde dile getiriyorsunuz. Pardon! Hangi oldu çıkma dil bu? Hangi kitapta yazıyor? Kim söylüyor bunu, kim öğretiyor? Bir baba, bir anne öğretiyor. Kızına geç dışarı derken, oğlunu sokakta büyüten, kızına sakın biriyle görmeyeyim seni derken, oğluna "yakışır benim oğluna" diyen bir toplum öğretiyor.
Bazen zorlamanın anlamı olmaz arkadaşım, çünkü olmuyorsa olmuyordur, sevmiyorsa sevmiyordur, gelmiyorsa gittiği bir yer vardır, hatırlamıyorsa bir önem arz etmiyordur onun için. Bazı şeyler çok nettir. Seven insan çabalar kaçmaz, gitmez, yorulmaz ama o hep gitti, o hep küçücük bir yalana sığındı. Ve sen kendini hep avuttun. Herkese baş kaldıran sen ona neden boyun eğdin? Konuşsana biraz, bahsetsene seni bu soğukta hiç üşütmeyen acından. Dimdik duran omuzların sevdanın ağırlığıyla mı düştü böyle? Nasıl bir his?
"Çalınan çocukluğunun intikamını alıyor aklınca." "Peki, neden senden?"
"Maalesef babam süreci pek iyi yönetemedi, çocuğunla eşit derecede sevemeyeceğin, eşit şartları sunamayacağın bir çocuğun sorumluluğunu almayacaksın. O kadar varlıklı olmasına rağmen babam bu garibana yeni hiçbir şey almazdı, hep benim eskilerimle büyüdü. Babamın da vizyonu bu kadar demek ki. O evden kurtardığı, yatacak sıcak bir yatak, yiyecek çeşit çeşit yemek sunduğu için kendisini iyilik etmiş sanıyordu ama bence yeterli değildi. Çocukluğu, ergenliği maalesef bana öykünerek geçti.
Küçük bir çocukken, anne babanız en güvendiğiniz, en sevdiğiniz insanlardır ve sizin için ha tasız yaratıklardır. Bir söz verdiklerinde tutacaklarından o kadar eminsinizdir ki, o söz tutulmadıysa bir sebepten ötürü, siz sözünü tutmayan yetişkini değil de kendinizi suçlarsınız. Çünkü küçük bir çocuk için anne babası ha talardan münezzehtir. Tutulmayan sözlerin, verilmeyen sevginin, ihmal edilmiş çocukluğunuzun sebebi hiçbir zaman anne babanız değil, sizsinizdir çocuk kalbinizde. Yakıştıramazsınız onlara kötü olan hiçbir şeyi. Eğer bir sıkıntı varsa size davranışlarında, bu siz o sıkıntıyı hak ettiğiniz içindir. Ya altınızı ıslattığınız ya kardeşinizi kıskandığınız ya yemeğin altını kapatmayı zamanında hatırlamadığınız ya kardeşinizin karnını doyurmadığınız ya da bir sınavdan kötü aldığınız içindir. Öyle ya, ana babalar kutsalsa ve kutsal varlıklar hata yapamayacağına göre hatalı olan hep sizsinizdir. Böyle yetiştirilen çocuklar olarak bizler yetişkin olduğumuzda insan ilişkilerimizde bir şeyler ters gittiğinde suçu hep kendimizde ararız, çocukken en güvendiğimiz insanlar olan ebeveynlerimizle kurduğumuz ilişki bir ömre yayılır da böyle ilişki kurarız hayatımıza giren insanlarla.
... duygular her zaman mantığın önündedir. Çünkü aşk duygularla yaşanır, mantıkla değil.
İnsan ne kadar ahmak değil mi? Her şeyi kendi elimizde zannediyor ve kader önündeki aciz olduğumuzu unutuyoruz bazen.
esma kısmet
, Added the 2023 reading target.2023 READING GOAL
4/20 books - %20 completed
4 books read
20 books
896 pages
0 reviews
9 quotes
Neydi şimdi bu?
Eğer birbirimiz için yazmadıysa bizi Yaradan, neden çıkarmıştı onu karşıma tekrardan?