Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Esmer Sibel Aras

*” Biz çıkarlarımızı yanlış anladığımız için arzularımızın çoğu da yanlış yoldadır”
Reklam
*”… aydınlanan insanın gerçek çıkarını görünce, kötülük yapmayı hemen bırakıp iyi ve onurlu biri olacağını, çıkarının sadece iyilik yapmakta olduğunu anladığı ve hiçkimse de kendi çıkarına aykırı davranmayacağı için hep iyilik yapmak zorunda kalacağını ilk kim uydurdu?”
*” …bütün bilinmeyenlere, hilelere rağmen içiniz sızlar, bilmedikleriniz artıkça sızılarınız o ölçüde çoğalır!”

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
*”iyiyi, ‘güzel ve yüksek şeyleri’ ne kadar çok anladıysam, o kadar derinlere battım, sıkıştım kaldım içlerinde.”
Reklam
“ Kötü biri olmak bir yana, herhangi bir şey olmayı da beceremedim: Ne kötü ne iyi, ne alçak ne namuslu, ne kahraman ne de haşerenin biriyim.”
“Kıskanmak… Seniha’nın yüreğinde ilk beliren, kendisini ilk duyuran ve hemen her gün daha fazla gelişip büyüyen his bu olmuştu. Halit’le aralarında sekiz yaş vardı ve onu kıskanmadığı bir zamanı hiç bilmiyordu. Hayatının en eski, en bulanık ve silik hatıraları arasında bile bu kıskançlık her şeye hükmeden bir yer tutuyordu. Hayal meyal hatırladığı zamanlarda da herkes kendisinin kara kuru, Halit’in ise beyaz, sarı saçlı ve mavi gözlü olduklarına bakarak, ‘Bu kız, o oğlan olmalıydı’ demişler, hep ağabeyini okşamışlardı
Toplum tam olarak neydi? İnsanın çoğulu mu? Toplum denen şey tam olarak nerede bulunuyordu? Tüm hayatımı toplumdan korkarak, onu güçlü, ürkütücü ve korkutucu bir şey olarak hayal ederek yaşamıştım. Ama Horiki konuşurken birden anladım. “Toplum dediğin şey sen değil misin ?”
Yapabileceğim tek şey diye düşündüm; susmak,tahammül etmek ve soytarılığıma devam etmek.
Biri beni eleştirirse, ilk düşüncem karşındakinin tamamen ve bütünüyle haklı olması gerektiğiydi, çok büyük bir hata yapmış olmalıydım, her şey bu kadar basitti işte.
Reklam
Dehşete kapılmış halde ve insan etkileşiminin amansız beceriksizliğine dayanamayarak farkında olmadan başarılı bir soytarıya dönüştüğümü fark ettim.
Emerenc köpeğine, anıları ve iyi niyetiyle birlikte öğleden sonra sadece gelmeyecegini bildirerek ruhunun derinliklerinde saklı olan, kimselere açmadığı en önemli duyguları yaralayan o kişiyi yediriyordu.
Kendi bahçesinde dal olmayan biri Girmiş bahçeme ağaçlık taslayor
Sayfa 108Kitabı okudu
Sen bana bakma, Ben senin baktığın yönde olurum.
Biz sadece yapmayı arz ediyoruz,fiilleri yaratan O.Kötülükler nefsimizden,iyi olan her şey O’ndan.
Ne sordularsa söyledim. Ellerim değdi dedim, Gözlerim değdi dedim. Ne sordularsa söyledim.
Reklam
Anlatılan zulüm karşısında bigane kalacak bir ruh var mıdır bilemiyoruz dünyada.Ancak anlatılanları yapacak kadar zalim ruhların olduğu çok açık.
Sayfa 243Kitabı okudu
“Masum kanatlarında bir güvercinin İnsanlığı arıyorum her sabah”
‘Hayat ,bazen bir gökkuşağı gibi sunuyor süsü.Verdiği güzel hediyelerini boylu boyunca önümüze serdikten sonra onları her adımınızda dokunulmaz bir mesafeye çekip götürmekten adeta zevk alıyor.’
“ insanın çocuksu ,temiz vicdanını toplumun içindeki öz gibidir. Bu öz olmadan hiçbir tohum gelişemez ve bizleri ileride ne beklerse beklesin, İnsanlar yaşadıkça hak, doğruluk denen şey de orada var olacaktır.”
Sayfa 179 - KetebeKitabı okudu