Baktığına herkes bakar, ama senin onda gördüğünü herkes görmez. Herkes âşık olabilir ama hiç kimse senin gibi sevemez. Tek fark sensin, seni özel kılan da sevdiğin değil, sevgin.
Sen asıl paranla satın alamadığın şeylerin yoksunluğunu çekiyorsun.
Bu yüzden özgüvenin yok, yalnızlıktan korkuyorsun, sürekli mutsuzsun, tek başına hiçbir şeyin üstesinden gelemiyorsun.Bunları parayla satın alamazsın..
Hiçbir karşılaşma tesadüf değildir. Karşımıza çıkan her insanın bir nedeni vardır. Bazen bize dost olurlar, bazen bize ders olurlar. Hayatından seni üzenleri çıkart ki Seni sevebileceklere yer açılsın.
"Eyy Mevlana! dedi Şems"
Şu övündüğün itibar da makam da bir hayalden ibaret. Sana gösterdikleri saygı kalıcı değil. İkiyüzlü. Seni göklere çıkaranlar, duyup gördüklerine itibar ederek bir anda yerden yere vurdular seni. Yüzüne tüküren de oldu, seni öldürmeyi düşünen de. İşte senin övündüğün itibar ve makam bu akşam şahit olduğun şeyden fazlası değildir. Ufacık bir olay, hafif bir esinti bile yıllardır değer verdiğin makamı yıktı geçti. Makam, saltanat, itibar bunların hepsi hayal. Herkes önemli bir şey olmaya çalışırken sen hiç ol. Çünkü bir şey olana herkes zarar verebilir ama hiç olana kimse zarar veremez.