“Hayat acımasızdır. Bazılarını tanıdığınıza pişman eder, bazılarını da daha önceden tanımadığınıza!”
İnsanların ilk söylediklerine değil, son yaptıklarına bakmalısın…
İnsan bir çiçeğe koşarken bütün bahçeyi feda etmeli. Bir çiçeğe bakarken kör olmalı diğer tüm bahçelere…
Okur Takip Önerileri
Öyle bir sevgilim olsun istiyorum ki ne demek istediğimi bakışlarımdan anlasın. Sözle değil, gözlerimizin bakışıyla anlaşalım. Sonra küçücük bir evimiz, çok değil iki oda bir salonlu…
“Bomboş bir devirdeyiz, bomboş! Ne kadar talihsiz bir nesiliz biz…”
“Tesadüf seni önüme çıkarmasaydı, yine aynı şekilde fakat her şeyden habersiz yaşayıp gidecektim. Sen bana dünyada başka türlü bir hayatın da mevcut olduğunu, benim bir de ruhum bulunduğunu öğrettin.”
“Tesadüflere ihtiyaç var, plansız ve zamansız gelen güzelliklere.”
“İçimde çok büyük bir ağlamak var. Bir ağacın altında oturarak hem kendime hem bütün insanlara hem börtü böceğe, kurda kuşa. Bin yıllık gözyaşıyla ağlamak istiyorum…”
“İnsanlık öldü mü ?” dedim.
“Yok” dedi. “Ölmedi ama bir şeyler oldu, başka bir yerlerde sıkışıp kaldı herhalde ?”
İnsan, insanın sadece sevgisine ve alakasına muhtaç…
Hangi ayna kendimizi gösterecektir bize ? Sürekli bir yürüyüş içinde gibiyiz, bir lunaparkın eciş bücüş görüntü veren aynaları gibi…
“Yaşam, mutlak tutkularla dolu. Yaşamı sevmekle birlikte ölüme alışmak da büyüyor, gelişiyor. Güzellikler kazanıyor. Bu sevgiyi nasıl rahatlıkla uğurluyorsak, yaşamı da o denli rahat, o denli güzel uğurlamalıyız.”
“… Bir kitapta okumuş, bir filmde izlemiş gibiyim beraberliğimizi. Bir konserde dinlemiş gibiyim. Severek anımsanan bir kitap gibi bile değil…”
“Karanlık, uzun geceler vardır. Kapalı gözlerle uzandığım. Birkaç saatin bana ait olduğu karanlıklar…”
“Varlığı büyük boşlukları dolduracak mahiyette bir şey değildi; fakat yokluğu müthişti!”
Kötülüğün hep yeni, taptaze bir çehresi vardır, oysa erdem dünyada hiçbir şeyin olamayacağı kadar köklü ve saygındır…
“Yanıldığını kabul etmek, yeni bir hakikatin fethiyle zenginleşmektir: Parçadan bütüne, karanlıktan aydınlığa geçiş.”
Gandhi der ki:
“Olumlu düşünün,
Çünkü düşünceleriniz, sözleriniz olur.
Sözleriniz olumlu olsun,
Çünkü sözleriniz, davranışınız olur.
Davranışlarınız olumlu olsun,
Çünkü davranışlarınız, alışkanlıklarınız olur.
Alışkanlıklarınız olumlu olsun,
Çünkü alışkanlıklarınız, değerleriniz olur,
Değerleriniz olumlu olsun,
Çünkü değerleriniz, kaderiniz olur…”
Hayır, insan sade ölürken ayrılmıyor, arkada bırakmıyordu. Belki bütün ömrünce her an birçok şeyler onu arkada bırakıyordu. Sonra olduğu yerde birdenbire kabuklaşıyor, çok ince, görünmez bir şeyle o anda etrafında olanlardan ayrılıyordu. “Biz mi gidiyoruz, onlar mı?..” Sual buydu…
Her kim aslından uzak düşsün arar.
Cânâna dönmek için bir uygun gün arar.
Mevlânâ - Mesnevî
“Sorumluluk almadan, başkalarının yükünü sırtlanmadan büyümek mümkün değildir. Arzularımızın hemen tatmin bulduğu, sabır ve kanaatin unutulduğu bir iklimde büyüyemeyiz. Ruhsal olgunluk için bir tutam acı, emek ve gözyaşı gerekir. Nefsinden feragat etmeyi bilmeyen kişi, kemalat dairesinden içeri adım atamaz.
Olmak, sabır ister…”
Bir âna bir ömür kadar çok hayat doldurduğunu bilerek yaşamak…