Anne! Benim yorganım maviydi, neden beyaz örttün üstüme.
Pamuk gibiydi yastığım, neden şimdi taş gibi. Gece lambasını yakmayı unutmuşsun, oysa bilirdin karanlıktan korktuğumu.
Yağmur mu yağdı acaba, etraf toprak kokuyor. Hafta sonu değil ki neden önceden yıkadılar beni. Neden ağlıyorsun sevdiğim, yaşarken bildin mi kıymetimi...