Evet, insanoğlu fani ama felaket burada bitmiyor. İşin kötüsü, bazen "aniden" fani, sır burada. Üstelik akşam ne yapacağını dahi söyleyemiyor.
Sayfa 13Kitabı okudu
"Bana mı oluyor sadece bilmiyorum ama bazen... Nasıl desem... Tamamen kopuyorum olup bitenden. Sanki bütün bunlar başka bir ülkede oluyormuş gibi. Evet, çok fena, çok korkunç, bunu hissetmemem gerektiğini biliyorum ama sanki başka bir ülkenin başına geliyormuş gibi bütün bunlar. Ne diyorsunuz buna psikiyatride? Apati mi? Kalp kendini mi koruyor neyse artık-"
Sayfa 282Kitabı okudu
Gelelim bana, şükürler olsun ki buradayım ve bugün bilgimi, deneyimimi paylaşım amaçlı yapabiliyorum, konusabiliyorum. Bu benim için önemli... Bazen nefis muhasebesine girip kendime soruyorum. Ben şu anda çocuklarımdan ayriyim, torunlarımdan da. Onlar Amerika'da yasiyorlar. "Değer mi?" diye kendime sorduğumda, "Evet, değer!" diyorum. Çünkü şu anki bakisima göre Amerika'da üç torunum varsa Türkiye'de üç yüz bin torunum var.
Sayfa 219
sık gelir misiniz buraya?
evet. her gün gelirim. aynı banka oturur dinlerim.
neyi?
bazen kafamı. bazen denizi, martıları. bazen de neşet ertaş'ı.
"Bazen," dedi, "İnsanı bir şeyle tehdit ediyorlar dayanamayacağı, hatta düşünemeyeceği bir şeyle. Sonra 'Bunu bana yapmayın, başkasına yapın, şuna yapın,' diyorsun. Sonra belki bunun sadece bir hile olduğunu ve sadece onları durdurmak için söylediğini ve gerçekten bunu kastetmediğini iddia edebilirsin. Ama bu doğru değil. O anı yaşarken gerçekten bunu kastediyor- sun. Kendini kurtarmanın başka bir çaresi olmadığını düşünüyorsun ve bu şekilde kendini kurtarmaya oldukça hevesli oluyorsun. Bunun diğerine olmasını istiyorsun. Başkasının neler çekeceği umurunda değil. Tek umursadığın kendinsin."
"Tek umursadığın kendinsin," diye tekrarladı Winston. "Ve bunun ardından, artık diğer kişiye karşı eskisi gibi hissetmiyorsun." "Evet," dedi.
İnsanın mutlu olması ve bu mutluluğu başkalarına vermesi bazen ne kadar kolay oluyor! diyordu. Hep böyle, evet tam o anda olduğu gibi yaşamalıydı insan. Ama gerçek hayat bu değildi. Mutluluğun yanı sıra, peşini hiç bırakmayan, insanın ruhunu, bütün hayatını allak bullak eden felaketler, mutsuzluklar da vardı.
Sayfa 93Kitabı okudu
