"Zavallı kader! Ey insani ilişkilerin ihtiyar düzenleyicisi, bugünlerde senin adını pek duymuyoruz; insanlık seni sürgün etmiş gibi görünüyor. Belki yeni bir ten, yeni bir yüz, yeni davranışlar, yeni bir isim ediniyorsun ve en beklemediğimiz anda..."
Eyvah ki bu ömrü boş yere geçirmişim ben.
Canımı gör ki nasıl ateşe atmışım ben.
Kimse kimseye etmemiştir böylesini ki
Kendi kendime etmişim ben.Günahıma pişman olup
Onun dergahına yüzümü tutmuşum ben.
Gönlümde taht kuran şahımı,kendi dilimde çağırırım ben.
Ey fani beden,sen Allah'ın veli kulllarının yolunda toprak ol.
Zira onların varacağı mekan,arşı aladan bile yüce olsa gerek...
Sana bir karşılık vereceğim
toprağı deşen boğuk sesimle
Sana bir karşılık vereceğim
amansız kum fırtınası altında
Sana bir karşılık vereceğim
birbiri üstüne yığılırken günler
Ey taşan suların imkanı
Ey taşan suların bekareti sana
bir karşılık vereceğim.
Ey Rabbim! (Senin tarafından) Kutlanmış, güvenli kılınmış bir yere eriştir beni; çünkü insana,erişmesi gereken yere nasıl erişeceğini en iyi gösteren sensin!"
(Müminun 29)
Kur'an'da, "Rahman'ın kulları"nın ağzından müminlere şu dua öğretilir: "Ey Rabbimiz! Eşlerimizi ve çocuklarımızı bize göz aydınlığı kıl ve bizi Allah'a karşı gelmekten sakınanlara önder eyle."