Ezgi Çevik
@ezoo123
Iktisat mezunu
15 okur puanı
Nisan 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Bir kaç zaman önce her seyin degistigini farkettim. Oysa bir seyleri farketmek , sonrasinda baska bir farkindalik getiriyormus insana. Aslinda degisen her sey degilmis , insanin ta kendisiymis. Ben degismisim. Cabalamayi , alttan almayi , empati kurmayi , yananla yanmayi , yanani yangindan cikarmaya calismayi, kendinden once baskalarina oncelik vermeyi ; mutlu olmanin , baskasini mutlu etmekten gectigini dusunen ben... Ayni seyleri baskalari gibi kendiminde hak ettigini dusunup caba sarfetmeyi birakan bir ben olmusum. Daha duru, Daha sakin , karmasadan, belirsizliklerden uzak bir hayati secen ben... Yanlis miydi bu ? Asla ! Deger once benlikte baslardi aslinda. Sonrasi sonbaharin yaprak dökumu misali; yönunu kendine donunce hayatinda yanlizca olmasi gereken gercek insalarin kaldigini , hayatin aslinda o kadar da yorucu olmadigini gordum.Yerinde duran insana kosmamak gerektigini, orta da bir yangin varsa atesten ilk once kendini koruman gerektigini ogrendim. Sonrasiysa kacinilmaz son... Huzurla birlikte gelen , az sayida öz insanlar. Ah hayat ! Yasanmasi Bu kadar basitken nasil oluyorda bizi bunca karmasanin icine cekebiliyorsun?
Babam Covid sürecinde köye yerlesmeye karar verdi ve tabiki emekliliginin vermis oldugu bir lütuftu bu ona. Bense kpss sureci ve hayatin bir kösesinden tutunmaya calisma cabasiyla Ankara da kaldim. Simdi ikimizin yasantisini suzgecten geciriyorum da o ; dagda , bayirda , Kirda , diledigince gezip tozarken ; yetistirdigi her bir meyvenin, sebzenjn tomurcuklarina bakarken her güne yeni bir heyacan , yeni bir nefesle basliyo. Bense kisitlamanin verdigi diretmeyle hayatimi dort duvar arasinda maximum faydaya ulasma stresi ve cabasi icerisindeyim. Tipki dogasinin lutfettigi hic bir güzelligi yasayamayan evcil bir hayvan gibi ! Hayat ne garip ; sen ne icin cabalarsan cabala, sana yaptirmak istedigi neyse onu diretiyor...
Okur Takip Önerileri
... söylenmeliydi her sey! Bagirarak , öfkeyle, saygiyla ,sevgiyle... Nasil söylendiginin bi önemi yoktu aslinda. En büyük hastaliktir belki de konusamamak.. Uzmemek ,kirmamak icin soylenmeyen her sey koca bir dert tasi gibi konarda bi türlü gõcmez kalpten. Dert dedigin konusamamaktan dogar. Oysa insanin onca derdi cekecek ömrü yoktur ki !
Durmadigin sürece ne kadar yavaş ilerlediginin bir önemi yok !
Umudu yitirmemek... Çölde bir damla suya ihtiyacin varken, derya düslemek gibi !
Nasil da gariptir insan oglu. Anlasilmayi beklerken delice, anlasilmamak icin onca duvarlar örerde saklanir arkasina. Soru sorulmadan, konusmadan , sessizligiyle anlasilmak ister. Dünyayi sallayacak kadar bagirmak ister de , bir nefes alacak kadar güc bulamaz kendinde.!!