Lavrens de bizim nerelerden, ne zaman geçeceğimiz hakkındaki bilgiyi, geceli gündüzlü muhabere halinde bulunduğu Yahudi casuslarının merkezi halinde ki İngiliz makamlarından alarak hareket ediyordu.
Filistin toprakların da cereyan etmiş nankörlük, namertlik ve kahpelik dolu facianın aslı, yine bizzat Yahudiler tarafından yapılmıştır.
"Sağlığında tarihe adını altın harflerle yazdıran" eşsiz Türk askerini, Türk büyüğünü ne çabuk unuttuk?
Ne büyüksün ki kanın kurtarıyor Tevhid'i...
Bebr'in arslanları ancak, bu kadar şanlı idi...
Sana dar gelecek makberi kimler kazsın?
"Gömelim gel seni tarihe!" desem, sığmazsın.
Desem bin kere 'İnsanım' kanan kim?
Hem niçin kansın?
Hayır... hürriyetin, hakkın, masum oldukça insansın.
Fahrettin Paşa, nasıl olsa bir gün yine buraya gelecektir. O gelinceye kadar onu beklerim...Aç, susuz kalsam yine beklerim... Ama esir olmam...
Allah ve Peygamber, böyle kahraman evlat yetiştiren ana ve babalardan razı ve hoşnut olsun.
İnsan tuhaftır ve insan hafızası nisyan ile malüldür.
Ne tuhaf dünya... İşte bazen böyle, namerde de yar oluyor.
Fahrettin Paşa'nın yüreğinde tam bir Müslümanlık ve Türklük aşkı vardır.
"Bu Medine müdafaası, Türk Milletinin gömüldüğü kesif zulmet ortasında tek ümit ışığı gibi yükselen bir meşale" idi.
"Kahramanlık, vazifenin bitip, ölümün göze alınarak çalışmaya devam edildiği yerde başlar."
Korku ile köyünde bin defa ölmekten, mertçe uğraşıp Allah 'ın takdiri anında ölmek yeğdir.
Lakin bunca yıldır İstanbul 'dan çıkın çıkın gönderilen altınlarla beslendikleri halde, bu sefer daha fazlasını veren İngilizlere kul köle olmayı kabul eden şeyhler de vardı.