Fareler ve Cardınlar

Yeryüzüne koca bir bebek inmişti. Saf ve temiz bir bebek. Hayalleri vardı, bir sürü tavşanı olacaktı hemde bir iki okşamada ölen fareler gibi değil... belki beş okşamalık belkide altı her ne ise... Korktuğunda saklanacağı bir çalılığı olacaktı... Ve onu hiç terk etmeyen bir yoldaşı. "Hayat bu, bir sürü hayal kurarsın ama ensendeki ölüm ateşini görmezsin." Çalışmak bir sürü paramız olsun, bir evimiz bir arabamız birde bahçemiz olsun isteriz. Iki çocuğumuz biri kız diğeri erkek olsun isteriz, erkek kızdan bir iki yaş büyük olsun ona abilik yapsın isteriz. Mutlu huzurlu bir ailemiz olsun, yanımızdakiler bizi hiç yalnız bırakmasın isteriz. Mesela uzun bir yolculuğa çıkmasın hep yanı başımızda olsun isteriz. Koca dünyadan belkide sadece bunları isteriz. Ama... Dünya gerçeklerin yeridir. Hayaller gerçeklere direnen birer direnişçi misali. "Dostluklarımız nereye kadar. Bizi yalnız bırakmayan, zor zamanımızda yanımızda bulunan, her yanlışımıza çözüm bulabilen, dertlerimize ortak olan, gerektiğinde fedakarlık yapan, en derinden çokça hissedilen bir "kardeşim" kelimesine layık olan bir insan var mıydı hayatımızda." Bu hayatta kimi insan, kimi fare, kimi de dost olur size. Ama hepte "Cardınlar" denk gelir ne hikmetse. Dostluğunuzu sorgulayacak güzel bir kitap. Esen kalın.

Fareler ve İnsanlarJohn Steinbeck · Hiv Yayınevi · 2000171,7bin okunma