Gökyüzünün başka rengi de varmış!
Geç farkettim taşın sert olduğunu.
Su insanı boğar, ateş yakarmış!
Her doğan günün bir dert olduğunu,
İnsan bu yaşa gelince anlarmış.
Sayfa 203
"Ben de önce kitapları ve beni o kitapların içine, yanlarına çeken kahramanları keşfettim. Epeyce dolaştım onların yanında, savaşlarda kılıçlarını taşıdım, terk edildiklerinde dertlerini dinledim, onlarla kadınları ve kaleleri fethettim, karmaşık ruhlarının verdiği tepkilere onlarla birlikte şaştım, zaferlerine sevindim, yenilgilerine üzüldüm.
Sonra, beni maceradan maceraya sürükleyen bu büyük kalabalığın ardında yüzleri gölgeli birilerinin durduğunu farkettim.
Yazarlar yazıyordu bunları
İnsan yaratan insanlar."
Sayfa 41Kitabı okudu
"nereye, kime ya da hangi kilide ait olduğumu hatırlayamadım. Her anahtarın ait olduğu bir kilit mutlaka olsa da, ben, en azından sana ait olmadığımı farkettim. Ait olduğum kilidi aramak benim yaşamaya devam etmem için en önemli neden. Ama senin yaşamaya devam etmen için hiç bir nedenin yok.Çünkü sen ne bir anahtar, ne de bir bir kilitsin. Olsan olsan bir anahtarlık olabilirsin ve işte bu yüzden bir an önce kendini öldürmelisin"
"En çok endişenlendiğim şeylerin aslında sandığım kadar kötü olmadığını öğreniyordum. Beni altüst eden başıma geleceğini görmediğim şeylerdi. Yaşamın anahtarının, değiştiremeyeceğim şeyleri boş verip değiştirebileceğim şeylere odaklanmak olduğunu farkettim. "
OTUZ BEŞ YAŞ ŞİİRİ
Yaş otuz beş! yolun yarısı eder.
Dante gibi ortasındayız ömrün.
Delikanlı çağımızdaki cevher,
Yalvarmak, yakarmak nafile bugün,
Gözünün yaşına bakmadan gider.
Şakaklarıma kar mı yağdı ne var?
Benim mi Allahım bu çizgili yüz?
Ya gözler altındaki mor halkalar?
Neden böyle düşman görünürsünüz,
Yıllar yılı dost bildiğim
Varlık yayınları
Yaş Otuz Beş
Yaş otuz beş! yolun yarısı eder.
Dante gibi ortasındayız ömrün.
Delikanlı çağımızdaki cevher,
Yalvarmak, yakarmak nafile bugün,
Gözünün yaşına bakmadan gider.
Şakaklarıma kar mı yağdı ne var?
Benim mi Allahım bu çizgili yüz?
Sayfa 202 - Can YayınlarıKitabı okudu