Victor Hugo-Dilenci
Sen hergün köşebaşlarında
Yırtık urbanla kirli ellerinle
Avuç açan, sefil insan.
İnan yok farkımız birbirimizden.
Sen belki tüm yaşamınca dilenecek;
Beklediğin beş kuruşu biri vermezse,
Ötekinden isteyeceksin.
Ama ben tüm yaşamım boyunca
Tek bir kez dilendim,
Bir acımasız kalbin sevdası ile alevlendim.
Öylesine boş öylesine açık kaldı ki elim,
Yemin ettim bir daha dilenmeyeceğim.
"Birbirimizden pek farkımız yok. Ancak ağır hastalandığımız ya da öldüğümüz zaman hatırlıyoruz birbirimizi. O yitirdiğimizin ne iyi, ne eşsiz bir insan olduğunu ne büyük iyilikler yaptığını ancak o son demde anlıyoruz."
Elveda Gülsarı - Cengiz Aytmatov
"Tanıdıklarım arttıkça kötülüğün anlamını daha iyi anladım. Şimdi uzaktan bakınca onların da zayıf, çaresiz ve mağdur olduklarını düşünüyorum; bir avuç kurma bebek tamamlanamamış bir dairenin etrafında, boş yere dönüp duruyoruz. Birbirimizden çok da da farkımız yok. Hepimiz ikiyüzlülükle büyütüldük."
Sayfa 318Kitabı okudu
“Hepimiz böyleyiz işte.” diye düşünüyordu, “Birbirimizden pek farkımız yok. Ancak ağır hastalandığımız ya da öldüğümüz zaman hatırlıyoruz birbirimizi. O yitirdiğimizin ne iyi, ne eşsiz bir insan olduğunu, ne büyük iyilikler yaptığını, ancak o son demde anlıyoruz. İşte Gülsarı da ağzı var, dili yok bir hayvan! Onu kim düşünüp hatırlayacak? Kimleri taşımadı sırtında, kimleri gururlandırmadı? Ama yaşlanıp bu hale gelince herkes unuttu onu. Şu haline bak zavallının… Ah o eski günler ah!
Sayfa 39 - Ötüken
“Birbirimizden pek farkımız yok. Ancak ağır hastalandığımız ya da öldüğümüz zaman hatırlıyoruz birbirimizi. O yitirdiğimizin ne iyi, ne eşsiz bir insan olduğunu, ne büyük iyilikler yaptığını, ancak o son demde anlıyoruz.”
Sayfa 39 - ÖtükenKitabı okudu
Yemin ettim bir daha dilenmeyeceğim..
Sen, hergün köşe başlarında
Yırtık urbanla kirli ellerinle
Avuç açan, sefil insan.
İnan yok farkımız birbirimizden.
Sen belki tüm yaşamınca dilenecek;
Beklediğin beş kuruşu biri vermezse,
Ötekinden isteyeceksin.
Ama ben, tüm yaşamım boyunca
Tek bir kez dilendim,
Bir acımasız kalbin sevdası ile alevlendim.
Öylesine boş öylesine açık kaldı ki elim,
Yemin ettim bir daha dilenmeyeceğim...
Sayfa 7 - PDFKitabı okudu
"Hepimiz böyleyiz işte." diye düşünüyordu, "Birbirimizden pek farkımız yok. Ancak ağır hastalandığımız zaman ya da öldüğümüz zaman hatırlıyoruz birbirimizi. O yitirdiğimizin ne iyi, ne eşsiz bir insan olduğunu, ne büyük iyilikler yaptığını ancak o son demde anlıyoruz."
Sayfa 38Kitabı okudu
Birbirimizden pek farkımız yok. Ancak ağır hastalandığımız ya da öldüğümüz zaman hatırlıyoruz birbirimizi. O yitirdiğimizin en iyi, en eşsiz bir insan olduğunu, ne büyük iyilikler yaptığını, ancak o son demde anlıyoruz.
Sayfa 39 - ÖtükenKitabı okudu
Hepimiz böyleyiz işte diye düşünüyordu.Birbirimizden pek farkımız yok.
Ancak ağır hastalandığımız ya da öldüğümüz zaman hatırlıyoruz birbirimizi....
Sayfa 39Kitabı okudu
"Her şey ne kadar da güzel değil mi?" dedi. " Hepimiz aynıyız." ... " Birbirimizden bir farkımız yok, böylesi daha iyi değil mi, kimse kimseyi farklılıklarından dolayı dışlayamaz." diye devam etti cümlenin sonuna doğru sizi çatlamıştı " Yani derinin renginin, saçının şeklinin, şişman ya da zayıf olmanın, yani tüm fiziksel özelliklerinin hiçbir önemi yok bu güzel değil mi?"
Sayfa 131 - İz yayıncılıkKitabı okudu
