"Hayat kütüphanesinden ona ayırdığın boş sayfaları, eksik cümleleri bir bir doldurduğun zamanlardır biriyle tanışmak. Biriyle tanışmak, tanımaya yetmez elbette. Aynı kitabı döner döner geri okur gibi tanırsın gözlerine bakıp, sözlerinde yattığını. Eğer içini en derininden satırlarla sararsan, her okuduğunda farklı bağlanırsın ona ve kendine. Sıkılmak kelam bile değildir, defalarca okusan da dilinde bir şaheserdir kitabın. Zamanla onun hayatını kattığında kendi hayatına sadece ona değil onun bütün kitaplarına hakimiyetinle yaşarsın. Lakin kitaplarını iyi yazmamış, seçmemiş biriyle birleştirirsen hayatını, senin kütüphanen bitap düşer. İşte kararların kadere, acıların hak edişlere dokunduğu nokta tam da burasıdır. Ama yine biliriz ki sonlar kaderin damgasıdır. Mutlu son olmasa da güzel hikayeleriniz olsun dostlarım. Nihayetinde nice eserlerle aynı rafı paylaşacak kütüphanenizde.."