kitapları okuduktan sonra hayat ile, insanlar ile, yaşamak ile sindiririm onları. kısacası uzun zaman alır anlamam. kaç gündür içimde anlam veremedim bir kırgınlık, bir çekilme vardı. daha doğrusu bunların verdiği bir hoşluk, neşe... nasıl ifade etsem, huzurluydum ama anlamsızdı işte. ancak şimdi tanimlayabiliyorum bunu. kusmek... yasar kemal'in deniz kustu kitabini okuduktan sonra pek iyi yorumlar yapmamıştım. ama bunca zamandır bilmedigim bir şeyi soyluyormus bana, kusmenin ne olduğunu. ben kusmek konusmamak saniyordum, meğer yuz cevirmek imis. meğer kusmek biraz umutsuzluk, biraz geç kalinmasiymis, hem biraz burukluk ama çokça boş vermekmis.
hayatima kuslugu kattı yasar kemal. ben hep susuyormusum, kirginligima kusmek diyormusum.
