Fatih Akova
@fatihakova
Marmara Üniversitesi
Kadıköy
335 okur puanı
Mayıs 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Ben yalnızım, her zaman öyleydim.
Hayat sadece nefes almak değildi, var olmak demekti...
Fark ettim ki biz ölüler için savaşmıyoruz. Yaşayanlar için savaşıyoruz.
Okur Takip Önerileri
Bilmiyor muydun? Her insan yıkılır.
Zengin bir şair ölümü nereden bilecekti ki? Ölümü yoksullar bilirdi.
Hiçbir şey insanları ortak acı kadar bağlamaz.
Bazı şeyler silinmez. Bazı şeyler asla düzeltilemez veya geri getirilemez.
Bir adamı sevdiği şeyden mahrum bırakırsan geriye ne kalır? Sadece nefret. Sadece öfke.
Bazı insanlar hayata o kadar güçlü bağlıdır ki etrafındakiler bundan zarar görür.
Savaş buydu. Kaos, şans. Ölüm.
Hepimiz öleceğiz ve evren hiç umursamadan var olmaya devam edecek. Sahip olduğumuz tek şey, rüzgara karşı o bağırış. Nasıl yaşadığımız, nasıl öldüğümüz. Ve düşmeden önce nasıl durduğumuz.
Ev vardığın yer değil, her yer kararırken ışığı bulduğun yerdir.
Şimdilerde pek az umudum kaldı. Önceleri aranıyordum, sürekli ortalıkta dolanıyordum. Bir şey bekliyordum. Ne? Hiç bilmiyordum. Yine de hayatın bundan ibaret olamayacağını, hayatın bir şey olması gerektiğini düşünüyordum ve o bir şeyin gelip beni bulmasını bekliyordum, onu arıyordum hatta...
Ölülerin ardından ağlayıp onların intikamını almaktan ne zaman vazgeçeceğiz? Öldürmeyi ve ağlamayı ne zaman bırakacağız?
Olacak iş değil. Bir evi başka bir ev için terk etmek, biri öldürülmüş gibi üzücü.