çiçeklerin bile umudu vardı bulundukları yerden kıpırdamadan çiçek açmaya güzellikler vermeye devam ediyorlardı, ozaman insan neden mutsuzdu , çok beklenti ve hayattan hep alicaklı gibi davranıyordu hadi öyle olsun diyelim var olan guzelliklerinde mutluluğu onda çok uzun sürmüyordu yeni bir gün olduğunu, güneşin doğduğunu, aydınlığı ve daha bir çok güzelliği sıradan görüp daha büyük arzuların peşine düşüyordu.