Doyurmuyor hiçbir zevk onu, yetmiyor ona hiçbir mutluluk,
Koşup duruyor böylece peşinde değişken biçimlerin;
Şu son, kötü, boş an'ı,
Durdurmak istiyor zavallı.
Karşı koyan bana öylesine güçlü,
Yeniliyor zamanın hükmüne: yatıyor ihtiyar burada yığılmış
kumlara!
Duruyor saat-
Sayfa 554