Faust

Italo Calvino’yla Bir Kış Gecesi Eğer Bir Yolcu kitabıyla tanımıştım, beni altüst etmişti o kitap, Ulysses’ten sonra okurken en çok etkilendiğim kitap olmuştu, Kesişen Yazgılar Şatosu’nu da bu yüzden aldım yanılmam diye umuyordum ki yanılmadım. Yazar bu sefer tarot kartlarının onda uyandırdığı çağrışımlarla öykücükler üretmeye çalışıyor, tarot kartlarını bilmeyen biri olarak öyküleri anladım ve gayet hoşuma gitti. Her bir tarot kartı sıralı bir şekilde sayfanın yan boşluklarına koyulmuş, bu da tarot kartlarıyla ilgili bilgi sahibi olmayan birinin de öyküleri anlamasını sağlıyor.
Tarot kartlarıyla insanların öykülerini anlatmasını da oradaki insanların karanlık bir ormandan geçerken yaşadıkları yüzünden kör olmasına bağlamış. Yazarın tarzına alışkın olmayanlar için kitabın başında yazarın bir notu var, ön söz mahiyetinde.
Bu kitapla ilgili en çok hoşuma giden şeyse öykülerin Hamlet, Kral Lear, Macbeth, Faust gibi ikonik metinlere gönderme yapması hatta öykülerin kurgularının yer yer onlara benzemesi. Anlatıcı daha sonra bu kesişmeyi ayrı şekilde tablolaştırmış, kitabın içinde. Keşke fotoğraf atılabilseydi buraya :/
Bir de kitap yazılı bir metin olmasına rağmen (sayfanın boşluklarına koyulan tarot kartlarını saymazsak) çizgi roman tekniğiyle anlatılmış. Kitabın ilk paragrafı bir mekan tasviriyken ikinci paragraf birinci kişinin ağzından anlatılıyor. Biz bu anlatım tarzını çizgi romanda görürüz.
Toparlamak gerekirse Italo Calvino okuyucusunu geliştiren bir yazar, daha çok kullandığı anlatım tekniklerinim değerlendirilmesinin gerektiğini düşünüyorum. Keyifli okumalar