Kahramanımız Bay Golyadkin insanları sürekli itham eden, kaypak, insanları kendisini hor görmesini kompleks yapmış ve bunu kabullenemeyen bir insandır. Uşağının karşısında bile endişelidir. O bile ciddiye almaz Bay Golyadkin'i. Petersburg'un karlı, soğuk, sıradan bir gecesinde bir adama rastlar ve gözlerine inanamaz. Karşısındaki adam kendisidir adeta. İş yerinde, evinde sürekli karşısına çıkar bu adam ve ilginçtir ki isimleri bile aynıdır. Öteki Bay Golyadkin zeki, dikkatleri üzerinde toplayan, uyanık ve ahlaksız bir adamdır. Bizim Bay Golyadkin ötekini eleştirir sürekli. Ama içten içe onun gibi olmak ister, kıskanır onu. Bay Golyadkin içindeki ötekine egemen olamamıştır çünkü. Varoluşun temel sorunu da tam olarak budur: içindeki ötekilere egemen olamamak. İçimizdeki diğerlerine egemen olamazsak anksiyete sorunları baş gösterecektir er ya da geç.
