Feride Tiryaki
@feridetiryaki
İg: @birkitapaldim
@birfotografcektim_
Öğrenci
Lise
68 reader point
Joined on January 2018
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
"Ey nefsim! Ben, seni kendime boyun eğdireceğim diye yemin ettim. Sen buna ya kendiliğinden razı olursun ya da bunu sana zorla kabul ettiririm!"
Sayfa 395Kitabı okudu
Kadının Sevapta Üstünlüğü
MEDİNE’DE, peygamberimize ilk iman edenlerdendi Esma. Peygamberimiz güzel konuşmasından dolayı ona kadınların hatibi ünvanını vermişti.
Esma bir gün Peygamberin huzuruna geldi. Dedi ki:
“Anam babam sana feda olsun ya Resulallah.
Ben sana kadınların elçisi olarak geldim.
Allah seni bütün erkek ve kadınlara peygamber olarak göndermiştir. Biz sana ve senin Rabbine iman ettik.
Kadın olduğumuz için evlerimize kapandık kaldık, nefislerinizi tatmin ettik, çocuklarınızı karnımızda taşıdık.
Siz erkekler ise Cuma namazı kılmak, camiye ve cemaate girmek, hasta ziyaret etmek, cenazelerde bulunmak, birden fazla hacca gitmek gibi hususlarda bize üstünlük sağlamış bulunuyorsunuz.
En önemlisi Allah yolunda cihat etmek... Siz hac, umre ve düşmanla savaşmak için evlerinizden çıktığınız zaman mallarınızı biz koruruz. İplik eğeriz, size elbise yaparız. Çocuklarınızı besleriz. Peki, biz sizin kazandığınız hayır ve sevaplarda size ortak olamaz mıyız?”
Esma’nın bu sözleri peygamberimizin çok hoşuna gitmişti. Ashabına dönerek dedi ki:
“Siz bir kadından din konusunda bundan daha güzel bir soru duydunuz mu?”
Peygamberimiz sonra Esma’ya dönerek:
“İyi anla ve seni buraya gönderen hanımlara da iyi anlat. Bir kadının kocasıyla güzel geçinip onun hoşnutluğunu kazanması sevap bakımından o saydığın üstünlüklerin hepsine denktir...” buyurdu.
O aynaydı:
Müjdeleyen Beşir’in...
Hele, dini terbiyenin ve Allah sevgisinin huy ve ahlâk üzerindeki paha biçilmez etkisine, tecrübe ve gözlemlerim arttıkça daha kuvvetle inanıyorum. Allah duygusundan ve sevgisinden uzak bir terbiye yalnız fayda ve çıkar düşüncesine dayanır. Fakat din terbiyesi gönüllü, karşılıksız ve yücedir. Bu terbiye insanı yükseltir, iyiliği ve adaleti, hiç bir çıkar düşüncesine saplanmadan, sevdirir.
Reader Follow Recommendations
Cenab-ı Hak, Hz. Peygamber aleyhissalâtu vessellemin hanımlarının şeref ve üstünlüğünü yedi şeye bağladı. Diğer kadınların şeref ve üstünlüğü de bunlarla ölçülür. Kim bu işleri yaparsa dünya ve ahiret şerefini elde etmiş olur. Bu yedi şey şunlardır:
1. Gizli ve açık her durumda Allah’tan korkmak. Bu, bütün şereflerin temelidir.
2. Erkekleri kendisine meylettirecek cilveli söz ve diğer şeylerden korunmak.
3. Sürekli evinde kalmak ve bir zaruret yokken dışarı çıkmamak.
4. Yabancı erkeklerin bulunduğu bir ortamda süslerini göstermemek, süslerini ortaya çıkaracak şekilde yürümemek.
5. Namazını güzelce kılmak ve sadaka vermek.
6. Allah’a ve Resûlüne itaat etmek. Kocaya itaat de buna girer.
7. Allah’ın zikrine sarılmak ve evinde sürekli Allah’ın kitabını okumak.
Ey Hâşir (a.s.m.)!
Sadırlardan satırlaradır hicretimiz. Sana sunacağımız bir kelamın peşindeyiz. Kelam dünyamız çöl. Kelimeler divane, tüm imgeler manalarını yitirmiş. Kalbimiz kalbinize değmek için çırpınıyor, hayal huzurunuzda ellerinize tutunmak için aman diliyor.
Sırrın kalbimizde, Rabbimizin sırrıyla.
Muhabbetullah gülleri dökülmüşse kalbimize, biliriz ki sevdik Sizi.
Huzurunuzdayız.
Buyuruyorsun:
“Kıyamet günü olunca perde gerisinden bir münadi (seslenen) şöyle seslenecek: ‘Ey mahşer halkı gözlerinizi kapayın! Fâtıma binti Muhammed geçecek.’”
Örtü konusunda nasıl olunması gerektiğinin ölçütü ‘Fâtıma’n Ciğerpare’n hayırlı kadını tanımlarken demişti:
“Hayırlı kadın, helalinden başkasının dikkatini çekmeyecek şekilde giyinendir.” Fâtıma’n örtüsüne o kadar düşkündü ki cenazesinin gece gömülmesini istemişti. Ola ki kefen ile vücut hatları belli olur. Cenazesine dört kişiden fazla kimsenin gelmesini de istememişti. Benliği öyle hafa toprağına bürünmüş, Rabbinin rızasını öyle talep etmişti ki Allah, haşirde onu özel kılacaktı. Onu öyle aziz edecekti ki onu görmek herkese nasip olmayacaktı.
Esmanın aynası, ibadetlerin lezzeti ve tadı olan örtü, kadını Fâtıma misal aziz ederken derdi;
“Ya AZİZ!
Ya ŞEKÛR!”