siyaset bilimcinin biri bir gün
“Bu sonuçla birlikte Moskova tarafından bu bölgeler Rusya toprakları olarak kabul edilecek. Dolayısıyla bu topraklara yapılacak olan herhangi bir saldırı, otomatik olarak Rusya Federasyonu’na yapılmış sayılacak. Yani Rusya’nın uluslararası hukuktan kaynaklı ‘savaş ilan edebilme’ hakkı doğmuş olacak. Resmi olarak bu saldırıyı yapan kuvvetlere karşı durabilme hakkı olacak. Benim anladığım kadarıyla referandumun da bu süreçte yapılmasının altında yatan neden bu. Böylelikle o bölgelerin de artık Rusya Federasyonu’na katılarak hem fiziki hem de hukuki anlamda ‘güvenliği’ sağlanmış olacak”
Fıkra bu kadar.
sputniknews.com.tr/20220923/donetsk-ve...
Reklam
"Ben küçükken dedem ölmüştü; kendisi heykeltıraştı. Ayrıca dünyaya verecek bol bol sevgisi olan, çok iyi bir adamdı ve kasabamızın gecekondu mahallesinin temizlenmesine yardım ederdi; bizim için oyuncaklar yapardı ve hayatında milyonlarca şey yaptı; elleriyle yapardı hep. O öldüğünde, aslında onun için değil de yaptığı onca şey için ağladığımı fark ettim birden. Ağladım, çünkü onları bir daha asla yapamayacaktı; bir daha asla bir odun parçasını yontmayacak, arka bahçede kumru ve güvercin yetiştirmemize yardım etmeyecek, kendi tarzıyla keman çalmayacak ve bize fıkra anlatmayacaktı. O bizim parçamızdı ve öldüğünde bütün eylemleri bıçak gibi kesildi, o işleri tam onun gibi yapacak kimse de yoktu. O bir bireydi. Önemli bir adamdı. Ölümünün etkisinden hala kurtulamadım. O öldüğü için kim bilir ne muhteşem oymalar asla yapılmadı, diye düşünürüm sık sık. Dünyada kim bilir kaç fıkra eksik ve dedemin elleri kim bilir kaç posta güvercinine dokunmadı. O dünyayı biçimlendirdi. Dünyaya bir şeyler yaptı. Onun öldüğü gece, dünya on milyon iyi eylemden mahrum bırakıldı. "Herkes ölünce bir şeyler bırakmalı ardından" derdi dedem. Bir çocuk, bir kitap, bir tablo, inşa edilmiş bir ev veya duvar, yapılmış bir çift ayakkabı veya ekilmiş bir bahçe. Elinin bir şekilde dokunduğu bir yer, ölünce ruhunun gidecek yeri olsun diye; böylece insanlar ektiğin o ağaca veya çiçeğe baktığında sen orada durursun.
Ne olduğu önemli değil dokununca onu değiştirdiğin ve ellerini çektiğinde sana benzeyeceği bir şeye dönüştürdüğün sürece, derdi
Fıkra
Eski bir fıkra var, dedi Elli, mutlaka duymuşsunuzdur. Dünya uzaydan hızla geçerken, uzun süre sonra ilk kez tanıdık bir gezegene rastlar. N'aber, nasılsın, diye ta uzaktan haykırır gezegen. Hiç iyi değilim, der Dünya, homo sapiens'im var. Merak etme, geçer, diye bağırır gezegen ve yine üç yüzyıllığına gözden kaybolur. Şarap kaldı mı Johanna?
Reklam
Şehit Darendelioğlu'nun önsözü
BİRKAÇ KELİMEYLE
Lise sıralarında, muhterem edip ve şair Arif Nihat Asya'nın; gazete sütunlarında ise büyük mücahit Peyami Safa'nın yetiştirdiği ve memleketsever halk efkarına hediye ettiği Gökhan Evliyaoğlunu, tam 15 yıl önce Marmara Lokalinde, milliyetçi bir teşekkülün kongresinde ateşli ve heyecanlı bir konuşma yaptığı sırada tanımıştım. Evliyaoğlu o gün, gür ve tok sesiyle, dinleyenlerin nazarı dikkatini çekiyor, aynı zamanda da yarının gerçek bir kıymeti olacağı telkinatını yapıyordu. Onun, milliyetçi teşekküller içindeki azim ve kararı, 1950 de komUnistlerin bir isyan hareketi manasmı taşıyan Çiçekpalas toplantısını felce uğratan bir avuç milliyetçi gençle birlikte fiili bir mücadele halini almış, o günden bugüne kadar çeşitli dergi ve gazetelerde yazdığı fıkra ve makaleleriyle bu mücadeleyi aralıksız devam ettirmiştir. Bugün de 20 yaşının gençlik heyecanı ve azmini yaşamakta olan Evliyaoğlundan, son yıllarda kendisine haklı bir şöhret ve sempati sağlamış olan bir kısım yazılarının gazete sayfalarından kurtarılıp bir kitap haline getirilmesini teklif etmiştik. Dergimizin yayılma ve okunmasında büyük hisseleri bulunan bir kaç genç arkadaşımla yaptığım bu teklifi tereddütsüz karşılayışı, bu küçük eserin neşrine vesile oldu. Ümit ederim ki, hacmi küçük olan bu eser, biiyük takdir hisleriyle okunacak ve saklanacaktır.
İlhan Egemen Darendelioğlu
3.818 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.
©2022 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.26.42