Filistin

Edward Said: Filistin davasının yılmaz savunucusu!
Said Filistin doğumlu bir hristiyan. Genel düşüncenin aksine İsrailin zulmune karşı sadece müslümanlar değil Filistinli hristiyanlarda bu durumdan muzdarip. Böyle bir coğrafyada doğan Said yaşamını birçok farklı yerde yaşamak zorunda kalıyor. Bunun edebi karşılığı: SÜRGÜN. Said yerinden edilmişliğin yüreğinde oluşturduğu boşluğu hiç unutmuyor. Bir annenin çocuğundan zorla alıkonulmasına benzer onun öyküsü. Ona göre coğrafyası ona her daim kucak açmış bir annedir. Çünkü Filistin bir anne yüreğidir. Ve kıskançtır Said. Anne kucağında başka çocuk(israil) istemez. Buna tepkilidir. Diğer çocuğun(israil) nereden geldiğini sorgular. Onu istemez. Çünkü o çocuk onun yerini zorla almaya, oraya göz dikmeye çalışır. Ayrıca bir de çocuğu oraya getirenlere de tepkilidir. İsyanı bir de onlaradır. Çünkü onlar zorla çocuğu annenin kucağa bırakır. Bu artık senin çocuğundur der. Anne de istemez, asıl evlatta. Lakin diğer çocuğu getirenler zor kullanır. Anne çocuğu hiç sevmedi. Çocuk zorla getirilen çocuğa karşı hep tepkiliydi. Kan kusardı ona. Said bu çocuktan ibarettir. Onun kelimesi zulme karlı her zaman kılıç gibiydi. Asla sözünü esirgemez. Bu kitabın ilk 80 sayfasında bunu göreceksiniz. Said bir edebiyat eleştirmenidir. Kalan bölümlerde Said'in edebiyat eleştirilerini göreceksiniz. Özellikle edebiyat bölümü okuyan arkadaşlar için çok farklı bir bakış açısı olacak. Mutlaka okunması ve anlaşılması gereken bir söz ustası. Said, üzerine konuşulması ve irdelenmesi gereken bir derya. Onu anlatacak kelime bulmakta zorlanıyorum. Ona Ortadoğunun bütün dilleriyle seslenmek istiyorum. Yalnız hiçbir dil SÜRGÜN'ü anlatmaya yetmiyor. Bu yüzden sadece susuyorum. SÜRGÜN, sadece yaşayanların bildiği bir dildir. Onun terminolojisinde kelimeler yoktur. Sadece yerinden edilmişlik duygusu vardır.