O kadar meşgul ki herkes, o kadar bencil ki insan ve öyle bir çağ ki bu, oturup dinlemiyor bile insan insanı. Anlamıyor. Sevmiyor mesela. Sürekli hastalık haline gelen güvensizlik almış görürmüş hayatları. Yaşadığı acıların faturasını suçu günahı olmayan insana kesme merakı. Bir sevgisizlik ve hissizlik hâkim şimdi kalplere. Tutmuş öyle bırakmıyor. Ama herkes memnun hâlinden, kimse etmiyor müdâhale.
