Hayat her zaman toz pembe olmaz. Yaşamın kuralı bu. Bazen kötü dönemlerin olur, tüm duvarlar üzerine gelmeye başlar. Bir çıkış yolu ararsın, gülümsemek bile zor gelir ya hani, işte böyle anlarda seni hissedip hiçbir şey söylemeden, sorgulamadan, ‘ anlat anlat, neyin var’ diye seni bunaltmadan yanına gelip , sarılıp seninle susan insanlar varsa yaşamında onların kıymetini bil.
Sayfa 105Kitabı okudu
Kim bilir belki bir sabah merhametli bir güneş doğacak yeryüzüne ve tüm acılar son bulacak.
Sayfa 102Kitabı okudu
Aynı kalmaz hiçbir şey; ne sevginin kudreti, ne acının dozu.
Sayfa 67Kitabı okudu
Unutma; acılarının sızısını hafifleten şey geçen zaman değildir. Senin anlamanın ve farkında olmanın zaman almasıdır.
Sayfa 51Kitabı okudu
Usul usul pişeriz hayatın kazanında, piştikçe güçlenir, güçlendikçe yavaş yavaş tükeniriz. Bu döngü hiç değişmez, zaman durmaz, hiçbir aşk son bulmaz, her gidiş yeni bir geliştir ve her yemeğin bir hikayesi vardır, her insanın olduğu gibi.
Sayfa 32Kitabı okudu
Yeryüzünde insanların tüm mahrem sırlarını bilen tek olgu gecedir. O dinlediği sırları asla anlatmaz gün ışığına. Gece bir sandıktır. Sadakatli bir şifacı!
Yalnızlık...
İnsanı hiç terk etmeyen, en iyi dost. Yalnızlık bir acizlik hissi veya kötü bir durum değildir. Aksine ruhunu, yüreğini, evreni dinleyebildiğin birçok kişinin yoksun olduğu bir hazinedir.
Sayfa 16Kitabı okudu
AYNADAKİ YABANCI
Kendilerinin ulaşamadıkları özgürlüğe ve bireyselliğe kimse ulaşsın istemezler.Bundandır önümüzde duvar, zihnimizde kemirgen oluşları.
FİRKAN GÜLAYDIN
Sayfa 49
Bizlere roller dağıtıyorlar, maskeler takıyorlar. Bir süre sonra biz bile kim olduğumuzu unutuyoruz.
-Firkan Gülaydın
Lüzumsuz ertelenmelerle geciktiyse ‘yol alma’ vakti. Ait olmadığın yere kök salmaya başlamışsan. Mutsuzluk doğurur gün, gece, dinlediğin müzik bile. Gitmek vaktiyse eğer; bir şehirden, bir limandan, bir gönülden belki, an heybeti alıp ‘yola çıkmak’ vaktidir.
-Firkan Gülaydın