"Bu, tüm çeşitliliğiyle var olan topluluktan ayrılıp aynı kafada insanların arasında yaşamak isteyenlere dair bir hikâye. "
Sayfa 40 - NebulaKitabı okudu
"Kalabalığın, uğultunun ve neon ışıklarının arasında, alt katımda bütün gece açık bakkal ve sokağın köşesinde eve servis yapan muhteşem Etiyopya restoranıyla kendimi evimde hissettim; dışarı adımımı attığım anda katkıda bulunabildiğim ve bir şeyler kapabildiğim bir dünyanın parçası oluyordum sanki. Bunu kelimelere dökmek oldukça zor ancak psikolojik olarak şehirde kendime banliyöde beceremeyeceğim şekilde göz kulak olabildiğimi hissediyordum."
Sayfa 38 - NebulaKitabı okudu
"Yürümek ayaklarınızla şehrin haritasını çıkarmaktır."
Sayfa 33 - NebulaKitabı okudu
"Kadınsanız düzeni bozmak için Gore-Tex kıyafetler içinde hışırdayarak yürümeniz gerekmez. Kapıdan dışarı çıkmanız yeterlidir."
Sayfa 33 - NebulaKitabı okudu
Yürüyorum çünkü o da bir yönüyle okumaya benziyor. Oradasıniz ama tam olarak orada sayılmazsınız;sizinle alakası olmayan o hayatlara kulak misafiri olabilirsiniz; gozlemlediginiz kadarıyla yetinmeyip nasıl hayatlar olduğuna dair hayal kurabilirsiniz.
Sayfa 34Kitabı okudu
Babamın mimarlık eğitimi görürken en sevdiği hocası olan Louis Kahn,öğrencilerine kiriş gibi hissetmelerini,kiriş gibi düşünmelerini,onları içeri iten,aşağı çeken şeyleri fark etmelerini ve bir binayı da bu şekilde düşünmeleri gerektiğini söylermiş.
Sayfa 47Kitabı okudu
En fazla hayranlık uyandıran şey, aynı zamanda en acı verici şey olabilir.
Sayfa 85Kitabı okudu
Peki ya oraya vardığında cennetle karşılaşırsa?
Jean Rhys
Takipçinin kadın ya da erkek olması ise birbirinden farklı şeyler. Bir sürü farklı ima giriyor işin içine. Bir erkeği takip eden kadın itaatkârdır. Öyle değil mi? Ancak bir kadını takip eden erkek tutkulu bir kovalamaca içindedir. Calle, Suite Vénitienne boyunca erkekler tarafından takip edilir; kimi onunla konuşur. kimi konuşmaz; kimisi tehditkârdır, kimisi değil. Çoğunlukla bu ilgiden hoşnuttur. (Kibrimizle, fark edilme ve görülme isteğimizle biz de bu suça ortak oluruz. "Bugün, hayatımda ilk defa," yazar Calle cilveli bir tonla, "biri bana güzel sarışın dedi.")Ve, Calle'in de işaret ettiği üzere, Acconci etki ve his alanında çalışmıyordu. Acconci'nin işi halka açık bir yerde bulunma ve performans üze- rineyken, Calle'inki daha çok mahremiyet ve içselliğe ilişkindi. Yalnızca Henri B.'nin gittiği yerleri ve orada yaptıklarını değil, aynı zamanda onu takip etme eylemine dair kişisel tepkilerini de kayda alıyordu.
Sayfa 174 - Nebula Kitap Çeviren Doğacan Dilcun Doğan
Sen nereye gidersen ben de oraya gideceğim ve nerede kalırsan ben de orada kalacağım. Senin insanların benim insanlarım ve senin Tanrın benim Tanrım olacak.
Dininden dönenin imanı.
Sayfa 175 - Nebula Kitap,Çeviren;Doğacan Dilcun Doğan