Gerçek filozof kürkünü kaybeden, ama pirelerinden kurtulandır.
Sayfa 100Kitabı okudu
Dünyanın bütün şairleri bir yanda gül koklamışlarsa, bir yanda da tezek koklamışlardır.
Sayfa 96Kitabı okudu
O gülümseyen, dost yüzlerin ardında ihanet ve acımasızlık ve iki yüzlülük vardı.
Sayfa 77Kitabı okudu
Öldürülmek mi daha iyiydi, burada kalmak mı ? Hangisi daha kötüydü - bu hayat mı, o ölüm mü ?
Sayfa 68Kitabı okudu
Tam yerinde bir isim de uydurulmuştu, yoksulların böyle toplaştıkları yerlere "Kargalık" deniyordu. Çünkü kargaların ağaç tepelerine çiğneyip oraları kapkara etmeleri gibi, buralarda da insanoğulları birbirlerinin üzerine üşüşüyordu.
Sayfa 63Kitabı okudu
Üçümüz, davaların bu en görkemlisinde suç ortağıyız. Birbirimize, birbirimizi anlayışımızla bağlandık. Birbirimize nefretle bağlandık. Kara ve baskıcı bir zorbalığa baş kaldırmak üzere bağlandık. Birbirimize aşkla bağlandık.
Sayfa 59Kitabı okudu
Nefret, şunca aydır, paslanan, aşınan, altındaki bütün doğal yaşamı öldüren bir demir parmaklık gibi ruhunun üzerine kaynamıştı. Şimdi, keskin bıçaklar marifetiyle, acılı bir ameliyat sonucu demir sökülüp atılmıştı.
Sayfa 58Kitabı okudu
Nefret nefret değildir; nefret aynı zamanda aşktır da.
Sayfa 56Kitabı okudu
Orada, halının üzerinde, sürgünde yatarken Flush o fırtınalı duygu girdaplarının biriyle sarsıldı ki bunlarda ruh ya kayalara bindirip bin parça olur ya da yapışacak bir tutamak bulup ağır ağır, acılar içinde doğrulur , yeniden karaya ulaşır ve sonunda, yeni bir düzene göre baştan yaratılmış bir dünyayı seyretmek için, yıkılmış bir evrenin tepesinde doğrulur, ayağa kalkar. Hangisi olacaktı-yıkmak mı, yeniden yapmak mı? İşte sorun buydu.
Sayfa 56Kitabı okudu