Bu görüşe yeni şöhreti 19. Yüzyılda W.H. Morgan, Ferdinand Tönnies, Henry Maine, Fustel de Coulanges, Emile Durkhaim, Max Weber ve özellikle Komünist Manifestosu ile Karl Marx gibi etkili bazı figürler tarafından kazandırıldı.
Yakıtlarını tükettiklerinde, kütleleri beyaz cüce ya da nötron yıldızlarından fazla olan bu sayısız yıldızın başlarına neler gelecektir? Bu problem daha sonra atom bombası projesiyle ünlenen Robert Oppenheimer tarafından incelenmişti. 1939'da George Volkoff ve Hartland Snyder'la birlikte yazdıkları makalede Robert Oppenheimer böyle bir yıldızın dışa doğru basınçla desteklenemeyeceğini ve eğer basıncı hesaplamalardan çıkartırsanız, küresel simetriye sahip bir yıldızın sonsuz yoğunluktaki bir noktaya çökeceğini gösterdi. Böyle bir noktaya tekillik denir.
Teşvîku'l-Ervâh ve'l-Kulûb ilâ Zikri Allâmi'l-Guyûb
İbnu's-Serrâc, eserini dört bölüm olarak kaleme almıştır. Kitabın üç bölümü bir ciltte, mutasavvıflar ve onların kerametleri hakkında bilgileri derlediği "Tuffâhu'l-Ervâh ve Miftâhu'l-Arbâh" adını verdiği bölüm ayrı bir cilttedir. Bu durum eserin
Kitabın metnine gelince, üzerindeki bütün yapıcı eleştirmeleri için Bayan Adele Doğan ile Robert Rhodes James’e ve Andrew Mango’ya, daha önceki safhalarda verdiği öğütler için W. E. D. Allen’e ve benim adıma kitabın ayrıntıları ve bütünü üzerinde dikkat ve yardımlarını esirgememiş olan Bayan Jasper Streater’a teşekkür ederim.
Ceberûtî ke şika dill le huzûrî melekût
Hate em ‘alemî nasûte xerîbêkî nesût
Naheq e şekwe le bê’ehdî û bêperwayî
Key wefayêkî eda kirduwe? Sed def’e zimût
Be gull û lale beharî ruxî razawetewe
Xayetî kiwêrî were hêç nebê seyrî ke be lût
Weku derya ye nesîmî seherî sebzey gull
Pêkewe mewc û hubabî deheja û debizût
Eş’es û Baqilî û Hatem û ger Hessanî
Dewlletî to be fenay nefs e, sikûnit be sikût
Herçî lew lawe neyê min le wê naynasimewe
Ewî nasîwte me’mûr e be emrî ceberût
Nanî xoy ta ku be tendûrî gerim pêwe neda
Narrwa Hacî eger çawî derênin be bizûPîtî û
Ataklara karşı mukavemet gösteriyordum, deliye döndüm, darmadağın olduğum günün dördüncü haftasında yirmi yıllık gençliğimin artık sonsuza kadar sona erdiğine inandım.
Albert Einstein'ın ikinci büyük amacı siyonizmdi.
(...) Siyonist amaca lafını sakınmaz desteği, 1952 yılında kendisine İsrail başkanlığının teklif edilmesiyle layıkıyla tanındı.
Yoksun bırakılan veya reddedilen çocuk, yaşam boyunca art arda ayrılıklara aşırı tepki verme eğiliminde olacaktır.
ROBERT W. FIRESTONE, The Fantasy Bond