Ben, kaygılanarak parçalanan yüreğim için
ve sonuna yaklaştığını görerek ışığımın,
kör misali yürürüm, nurdan yoksun,
nereye gittiğini bilmeyip gene de giden.
Böyle kaçarım ölümün vuruşlarından;
ama hızlı değil kaçışım, arzumun
benimle gelemeyeceği kadar, hep geldiği gibi
sessiz yürürüm; yoksa ölü sözler
ağlatır insanları, oysa ben
yalnız aksın isterim gözyaşlarım.