Yorumlar, nedenler önemsizdi; kesin değildi. Önemli olan insanın edimleriydi. Değişmez tek bir kesinlik vardı insan için: ölüm.
Sayfa 124
Aynaların içi insanlarla dolu.
Görünmez insanlar bizi görürler.
Unutulmuşlar bizi hatırlarlar.
Biz aslında onları görürüz görürken kendimizi.
Peki, biz gidince, onlar da mı giderler?
Beş yaş insanın en olgun çağıdır; sonra çürüme başlar.
Reader Follow Recommendations
Biz tarihin ortanca çocuklarıyız. Bizi bir gün milyoner olacağımıza, film yıldızı, rock yıldızı olacağımıza inandıran televizyon programlarıyla büyüdük; ama bunların hiçbirini olamayacağız. Ve bu gerçek kafamıza ancak dank ediyor," diyor Tyler. "O yüzden bize karşı dikkatli ol."
Ama biliyor musunuz niçin ölülere karşı hep daha dürüst ve daha cömertizdir? Nedeni basittir! Onlara karşı bir yükümlülüğümüz yoktur.
Epup
Belki de yaşamı yeterince sevmiyor muyuz? Duygularımızı yalnız ölümün uyandırdığına dikkat ettiniz mi?
Epup
Nice suçlar işlenmiştir, yalnızca bunları işleyenler kusurlu olmaya dayanamadıkları için!
Epup
Şurası yadsınamaz ki, hiç değilse şimdilik, yargıçlara gerek var, öyle değil mi? Yine de, bir insanın bu şaşırtıcı görevi uygulamak için ortaya çıkmasını anlayamıyordum. Kabul ediyordum bunu, çünkü görüyordum, ama hani çekirgeleri kabul ettiğim gibi biraz. Şu farkla ki, bu yaratıkların ortalığı kaplaması bana bir kuruş bile kazanç getirmemiştir, oysa küçümsediğim kimselerle diyaloğa girerek hayatımı kazanıyordum.
Epup
Ey mutasarrıf-ı Faal ve Ey feyyaz-ı Müteâl !!!
Senin vucüb'u vücuduna şehadet eden bulut, berk, ra'd, rüzgar, yağmur birer birer şehadet ettikleri gibi heyet-i mecmuasıyla, keyfiyetçe birbirinden uzak, mahiyetçe birbirine muhalif olmakla beraber; birlik, beraberlik birbiri içine girmek ve birbirinin vazifesine yardım etmek, haysiyetiyle senin vahdetine ve birliğine gayet kuvvetli işaret eder...
Karput
Toplum ve aile içindeki hayatımız edebiyata yem oldu;en ince noktalarına kadar yazıldı, okundu, alay konusu oldu, eleştirildi. Artık bundan sonra sokağa çıkamazsın. O kitap diyor ki, bizleri yürüyüşümüzden fark etmek olasıymış...
Sayfa 63
İçinde biriken uzaklara...
Bir yanı şaşırmış, bir yanı seviniyormuş.
Nasıl sevinmesinmiş, içinde biriken uzaklara gidiyormuş işte; hem de istese de istemese de gidiyormuş.
Sayfa 62
Ruhu daralmış bir akşam. Birden bire derisi dar gelmiş bedenine; elleri kollarına, ayakları bacaklarına uymaz ve gözleri görmesine yetmez olmuş.
Sayfa 61
Hiç yüzde göz izi gördünüz mü? Ben gördüm .
O herşeyin mutlaka bir iz bırakacağına inanıyordu, izsiz şey olmazdı; kuşların bile izi vardı gökyüzünde, sözcüklerin dişte, "bakışların yüzde".
Bulunmak istiyorsa kendisi çıkar gelirdi, istemiyorsa ne yapılsa boşunaydı artık, bulunamazdı.üstelik, onu yeniden aramaya çıkmak kayboluşunu büsbütün derinleştirdi.
Aman dikkat küsmesin.
Sonra devlet her zaman on beş yaşında olurdu, canını sıkıp da küstürdün mü artık dönüp yüzüne bakmazdı.
... Her kadının gözünde bir erkeğin kaybolup gideceği boşluk bulunduğuna inanmıştı.
Sayfa 17
En çok da düşüncelerinize:)
Ama yaşamak için ihtiyacım var size.
Gözlerinize, sesinize, düşüncelerinize ihtiyacım var.
Emma yasak mı dinler:)
Bir erkek en azından özgürdür. Tutkudan tutkuya , ülkeden ülkeye dolaşabilir, engelleri aşabilir , en erişilmez mutluluklara ulaşabilir.
Bir kadın ise hep yasaklarla sınırlıdır...
Tüm duyguların en güzeli duygusuzluk, öyle bir duygusuzluk ki, insanın tüm dünyayı ve tüm insanları kucaklayabileceği dugusuzluğun duygusu.
Her zaman yabancı insanlar bize daha çok sunan, veren kişiler. Öyleyse yaşamımızı neden yalnızca yabancılar arasında geçirmiyoruz. Hiç bir beklenti olmadan hiç bir yük olmadan ya da insanın kendi kendine mutluluk dediği kısa anlardan yoksun.