Oysa hayat katiyen tersine akmıyordu ve elinde kalan tek hakikat buydu, bu kadardı. Her şey, yaş betona yazılmış yazılar gibi kalakalıyordu yaşadıkça, hiç düzeltilemiyor, silinmiyordu, yapı yıkılmadıkça.
"Neşe bulaşıcıdır falan diyorlar. Yalan. Neşe kolonya gibi bir şey. Döküyorsun, oan ferahlıyorsun.Sonra uçup gidiyor burnundan, elinden, üzerinden. Kasvet öyle değil ama, zamk gibi, bulaşıyor ve dokunan herkese yapışıyor"