Tüm bedensel fonksiyonların merkezinde Antik Yunanların pneuma dedikleri şey vardır. Bu sözcüğü dilimize çevirmek kolay değildir: "Ruh" diye çevrilse de aynı zamanda "hava, nefes" anlamı da taşır. Günümüzde kullanılan birçok tıp terimine de kaynaklık eder (örneğin zatürrenin tıbbi adı "pnömoni" bu sözcükten gelir) . Galen'e göre vücut üç tür pneuma içerir ve bunların her birinin işlevini anlamak, insan vücudunun işleyişini anlamakta merkezi önemdedir. En temel pneuma, karaciğerle ilişkilendirilir ve sindirimle ilgilidir. Karaciğer, gıdaları yenip sindirildikten sonra mideden alıp kana dönüştürür ve ona "doğal ruhu" aşılar. Bu kan karaciğerden damarlar aracılığıyla tüm vücuda yayılar ve kaslarla diğer organları besler.