Ben kadınım sırf naif kalbim güzel görünümüm gülen yüzüm var diye hassas ve kırılgan olduğum için beni bu hayatta güçsüz göremezsin. Benim gücüm benim kalbim sende yok! Ben hayata tek başıma başladım. Ve hayat yolunda hep tek başıma başım dik yürümeyi o yolun sonuna kamburlaşmadan varabilmek için bu hayatın dik yokuşunda inadına koşuyorum. Sırtıma aldığım tüm yüklere rağmen o yolun sonuna varacağıma inanıyorum. İnanmak yolun yarısıdır. Şimdi bunca yükü omuzlayıp koşabilen kadını ne yıkabilir? Kim yıkabilir? Düşünmek lazım.. Bu hayat benim ve bu hayatta herkes tek başına yürüyor. İstediğin kadar kalabalık ol. İnsan kendisinin kalabalığı olabilmeli! Ben kendi kendimin kalabalığıyım. Kalbime de iyi gelen benim derdime derman olanda benim. Bu hayat mücadelesi sadece benim. Kendime sığınırım. Doğarken ağlatan hayat yaşarken güldüremez bir yabancı. Doğduğumda ağladığım gibi hayat yolunda hep güldüm. Hep güleceğim. Çünkü ben benle güçlüyüm. Ben benin ilacıyım. Ben benin yaşamıyım…
Şımaracak kimsen olmayınca hayat seni kocaman bir insana cevirir hiç şımartılmamış çocuklar o anlarda aşırı çekingen davranır ve bir an önce bitmesini isteyen tavırlar sergiler alışkın değillerdir çünkü 🍒
"Biter mi dünya gailesi bitmez derken
Ben yine çalıp alırım aşkı koynuma seherden
Yıllanmış sevdalarımı bir çıkarsam mahzenden
Sen bile inanamazsın aşklarım büyük senden.” 🎶