gamze
@gamzesblog0
Sınıf Öğretmeni
Lisans
Gaziantep
23 okur puanı
Haziran 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Şimdi görüyorum ki, Norma bizim bahçemizde bir çiçek gibi açtığında, ben yabani bir ot olmuştum. Sadece kimsenin beni görmediği köşelerde ve karanlık yerlerde yaşamama izin verilecekti.
Tüm hayatı boyunca yarı uyur yarı uyanık kalmış bir adam gibiyim, uyanmadan önce nasıl biri olduğunu bulmaya çalışan…
Siz herkesin kör olduğu bir dünyada görmenin ne demek olduğunu bilmiyorsunuz, bilemezsiniz…
Okur Takip Önerileri
İnsan küçük şeylerden vazgeçerek başlardı ve sonunda hayatta anlamı olan her şeyi kaybederdi.
Bir kere oturup siyer-i Nebi okumayan insanların Instagram gönderileri altında derdine derman arıyor olmaları asla normal bir durum değildir.
Amerikalı Dean Hamer tam 6 sene yemeden içmeden araştırma yaparak “Allah’a inanç geni olduğunu” itiraf ediyor.
…
Ve diyor ki; “genler ve inanç arasında kesinlikle bir bağ var!”
…
Neden genlerimiz ile bu kadar oynandığını, neden bilinçaltımızın bu kadar kurcalanmaya çalışıldığını artık daha detay vererek izah etmemize ferek kalmış mıdır?
“Bugünün çocuklarını dünün yöntemleri ile eğitirsek yarınlarından çalarız.”
John Dewey
Hayat uzun bir yürüyüş. Yarı yolda kesilmemek için yeni bir çocukluk bulmak gerek.
Okulda eğitimin kalbinin attığı yer, öğretmenler odasıdır. Öğretmenler odasının sohbet gündemi neyse o okulun kalitesi de odur.
Mümin kul dünyanın yorgunluğundan kurtulup Allah’ın rahmetine kavuşarak rahat eder.
Kitap okumayı sevmeyen çocuk yoktur, doğru kitapla buluşamamış çocuk vardır.
…
Bir öğrenciye yapabileceğiniz en büyük iyilik ona kitap okuma sevgisi aşılamaktır. Bu konuda öğretmenlerimizin nitelikli okuma yapması ve her sınıf düzeyinde listeler oluşturması gerekiyor.
Her yaşam milyonlarca seçim ihtiva eder. Kimi büyük, kimi küçük. Fakat bir kararın yerine başka bir karar geçtiğinde, bütün sonuçlar da değişir. Dönüşü olmayan bir sapma gerçekleşir ve bu da başka sapmalara yol açar…
İnsanlar şehir gibiydi. Bazı kötü yönleri var diye bütün şehirden nefret etmezdiniz. Sevmediğiniz yanları, birkaç tane tehlikeli ara sokağı ve mahallesi olabilirdi ama bir şehri yaşanır kılan şey iyi yönleriydi.
Bir kitap gibiydi oysa onu sevmek. Biz sadece kapağının ışıltısında kaldık. İçinde yazanları ne okuduk ne de anladık...
Oysa hepimiz haftanın belli saatlerinde kendimizi her şeyden soyutlasak, önümüze tuvali alıp bir köşede resim yapsak, her geçen zaman kendimizi bir adım ileriye götürürüz.