...yaşamın yüzeyinde ilerliyordum, sözcükler içinde, hiçbir zaman gerçek içinde değil. Tam okunmamış o kitaplar, tam sevilmemiş o dostlar, tam gezilmemiş o kentler, tam sarılmamış o kadınlar!
Sakin ol, diyorum kendi kendime, çok büyütüyorsun. Yaşam dedikleri böyle bir şey. Herkes bir yolunu buluyor, geçinip gidiyor işte; sen niye beceremiyorsun?
Sen niye beceremiyorsun?