Alışılageldik biçimde Mahmut, muhteşem eserlerin (yazlık kışlık gösterişli saraylar, saray koridorlarının altın ve lacivert mozaiklerle dolu olması, altın kaplı taht vb.) maliyetini gönülsüz halkın sırtına yüklemişti. Paraya olan tutkusuyla kendini belli ediyordu.
Gazne’nin uluslararası bir ticaret merkezi olarak planlanması sultanın gücünü, büyüleyici binalar ve gösterişli merasimlerle kanıtlama tutkusuyla şekillenmişti.