"Kuşların telâşından belli...
Geç kaldık."
Melih Cevdet Anday
Anlayabiliyormusun
Özledik Üzüldük Ağladık Yıprandık
Ama soranlara Dün gece biraz geç uyudum
Ondan böyleyim dedik ..
Sen, kış güneşi
Uyandım seninle , yeşillendim
Tomurcuklandım rengarenk çiçeklere
Söylemedim kimselere hangi meyveye gebeyim.
Sürpriz olsun istedim.
Bugün geç doğacaksın galiba
Olsun, beklerim ben seni dalımda
"Gönül yorgun düşerse,
yürek dilsiz kalırmış.
İnsan herkese yetişir de,
kendine geç kalırmış..."
-Cemal Süreyya-
Yeni bir serüven..
Başlamak bugüne nasip oldu, geç kalınmış bir teşekkür olacak 🙈 
Mutlu ŞAHİN hocama teşekkür ederim 🙏🏻
Şimdi heyhat, eski "saat"le beraber akşam da fecir de bitti. Birçoklarımız için fecir, artık gecedir. Ve birçoklarımızı güneş, yeni ve acayip bir uykunun ateşlerinden, eller kilitli, ağız çarpılmış, bacaklar bozuk çarşaflara dolaşmış, kıvranırken buluyor. Artık geç uyanıyoruz. Çünkü hayatımıza sokulan yeni ve fena günün eşiğinde çömelmiş, kin, arzu, hırs ve haset sürülerinin bizi ateş saçan gözlerle beklediğini biliyoruz.
Artık fecri yalnız kümeslerimizdeki dargın ve mağrur horozlara bıraktık. Şimdi Müslüman evindeki saat, başka bir âlemin vakitlerini gösterir gibi, bizim için gece olan saatleri gündüz ve gündüz olan saatleri gece renginde gösteriyor. Çölde yolunu şaşıranlar gibi biz şimdi zaman içinde kaybolmuş kimseleriz.
Gurebahane- i Lâklâkan'dan
Ahmet Haşim
“Tolstoyun velosipedi”
Tolstoy ona hədiyyə olunan velosipedi sürməyi 67 yaşında öyrəndi. Onun 67 yaşında velosiped sürməyi öyrənməsindən ilhamlanaraq “Tolstoyun velosipedi” adlanan, “heç bir şey üçün gec deyil” anlayışı formalaşıb. Nəyəsə gecikdiyinizi düşünəndə, Tolstoyun velosipedini düşünün.
Əksəriyyətimiz həmyaşıdlarımızın bizdən öndə olduğunu və bir çox sahələrdə
Bilgelerin Ölüm Türküsü
Ölümün üstüne sünger çekin
Yaşayandan başkası bilmez yaşadığını
Ölümü zambaklarla süslemeyin
Giden aldı götürdü yanlışını
Geriye umut kalmış gibi
Acıyı anılarla beslemeyin
Vazoya dün koyduğunuz çiçeği
Kısaca herşeyiyle astığınız gerçeği
Ölü resimleriyle süslemeyin
Yalnızlığa o kadar gücenmeyin
Saplanmayın bilgi kitaplarına
Çaresiz kalanı da anlayın
Sıradan sevinçleri küçük duyarlıkları
Akşamcılıkları hoş karşılayın
Sakın ölüme geç kalmayın
Kızmayın çanları erken çalana
Ölü evlerinde toplanmayın
Hele yaşadıysanız hiç korkmayın
Ölüm el sürmez yaşayana
Afşar Timuçin
şiddetle başlayan hazlar, şiddetle son bulurlar
ölümleri olur zaferleri
öpüşürken yok olan ateşle barut gibi
en tatlı bal bile tadıldıkça bıkkınlık verir
aynı tat isteği, iştahı köreltir
onun için, ölçülü sev ki uzun sürsün sevgin
hedefe hızlı giden, yavaş kadar geç varır
William Shakespeare
Yarın çok geç olacak
Uzat elini çiçeğim
Bulutlar sevgi yüklü
Bulutlar acı yüklü
Ağlatma umutlarımızı
Bulutlar acı yüklü
Ağlatma güzel yurdumu
Yol ayrımları çoğalır
Ömrümüz baharlarında
Sevinçlerden acılara
Savrulup durur sevdamız
Al beni karanlıklardan
Sevginle koru balım beni...
Tuncay Akdoğan