Vücudu resetlemek için öncelikle uykudan başlamalıyız. İyi bir uyku gerçek bir resetlemedir. Uykuda diş sıkıyorsanız yeterince resetlenemiyorsunuz demektir. Aç yatarsak daha kolay resetleniriz.
Gece geç yatmamalıyız. Saat 21.00'de melatonin seviyeleri artmaya başlar, biz en geç 23.00'te uyumalıyız. Melatonin, sempatik sinir sistemini baskılayan bir hormondur. Parlak ışıklar melatonin düşmanıdır. Gece bilgisayar ve cep telefonu ışıkları kortizolü artırır. Kortizol parasempatik sistemin en büyük düşmanıdır. Kortizolün varlığında tam bir dinlenme mümkün değildir. Dolayısıyla saat 21.00'den önce bu tür aktivitelerden uzak durmalıyız.Yatak odası ısısının biraz düşük olması ve tam karanlık olması gerekir.
BÜYÜK GECE
(...)
TESLİM olmak istiyorum. Yayıl yayılabildiğin kadar. Sen değilmisin bir çobanın yüzünü, bitip tükenmeyen hanedanların taşındığı kraliçe rahminlerinde, soyluluğun ve gelecekteki cesaretlerin taçlı başlara kazandırabildikleri ifadelerden daha görkemli kılan? Kalyonların sessiz oymalarını taşıyan şaşkın tahtalar, dilsiz bir inatla açılmakta direndikleri deniz evrenin yüz çizgilerini alabildikten sonra, o zaman neden,
evet neden, ey acımasız gece, hissetmeyi bilen, isteyen biri, kendini açan biri, sonunda neden benzemesin sana?
Türkiye İş Bankası/ Kültür Yayınları
Onlar, hastahaneye dışarıdaki hayatın karıştığı saatlerde gelmişlerdi; bu odanın gecesini sabahını tanımıyorlardı. Duvarlarda gölgelerin kımıldadığı, döşemelerin dinç seslerle öttüğü ve dehlizlerin canlı şekillerle kaynaştığı bu hayat ve hareket saatindeki hastahane bambaşkadır. Bu dekor, benim bir gece evvelki halimi anlamak isteyenlere hiç bir şey söylemez.
Yanımızdan geçen bir arabadan bir beyefendi selam vererek adımı seslendi – belli ki ilk selamını görmemiştim. Kendi içime bir sağanak gibi yağmanın, şimdiye kadar yaşadığım en derin rüyanın tatlı kucağında rahatsız edilmenin öfkesiyle irkildim.
Evetle Hayır Arasında
Basitlik sözcüğünün tehlikeli bir niteliği var. Ve ben bu gece yaşamın belirli bir saydamlığı karşısında artık hiçbir şeyin önemi kalmadığı için ölmek istenebilmesini anlıyorum.
Olmadığınız bir şeyi olmayı hedeflerseniz, başarısızlığa mahkûmsunuz. Kendiniz olmayı hedefleyin. Kendiniz gibi bakmayı, davranmayı ve düşünmeyi hedefleyin. Kendinize en sadık versiyonunuz olmayı hedefleyin. Kendiniz olma haline kucak açın.Kendinizi onaylayın. Sevin. Bunun için çok çalışın. İnsanlar sizi küçümsediğinde ve sizinle alay ettiğinde, onlara kulak asmayın. Dedikodu çoğu zaman üstü örtük bir kıskançlıktır. Oyalanmayın. Direnme gücünüzü koruyun.
Sayfa 92Kitabı okuyor
Gün boyunca binlerce düşünce zihnimizden geçer. Bu düşüncelerin %90,1'i genellikle bir gün önceki benzer düşüncelerdir. Yıllar boyunca süreç bu şekilde devam edince düşüncelerimiz birer inanca dönüşür. Çoğu da genellikle birbirine zıt düşüncelerdir. Örneğin sağlıklı bir şekilde uyumak isteriz ama yine de her gece geç yatacak bir bahanemiz olur. Sağlıklı beslenmek isteriz ama yine de bunu ertelememize neden olacak birçok gerekçe bulabiliriz. Paramız olsun isteriz ama çok paramız olunca da kaybetme korkusu yaşarız. İşte bu "zıt" düşünceler arapsaçı gibi karmaşık bir duruma neden olur. Beynin elektrik akışı bir o yöne bir bu yöne gider. Bu durumda koherens yani uyum yoktur. Bu da kronik stres altında olduğumuzu gösterir.
"Bir gün genel müdür biraz konuşmak istiyorum diyerek beni çağırdı. Yeni bir projeye başlayacaklarmış, benim sorumlu olmamı istedi. Kabiliyetini göster dedi. Bu defa birçok şey benim takdirime kalacakmış. İyi bir iş çıkarırsam belki bu kez olur gibi bir beklentiye kapılmadım ama becerilerimi sergileyebileceğim bir işi dilediğim şekilde yapma fırsatına sahip olduğum için gece gündüz çalıştım. Uzun zaman sonra ilk defa çalışmanın keyfine kapılarak iki ay geçirdim. Ama iki ayın ardından sonucu genel müdüre götürdüğümde ne yaptı, biliyor musunuz? Adımı projeden çıkarıp yerine beyinsiz bir müdür yardımcısının ismini koydu. O müdür yardımcısı beceriksizliğiyle ünlüydü. Peki, genel müdürün bana ne dediğini biliyor musunuz? Ağzının ucuyla özür dileyip anlamamı istedi. Ne de olsa terfi edemiyorsun, iyi bir iş çıkardığını düşün yeter, dedi."
Sayfa 166Kitabı okuyor
Şimdi, bütün o araştırmacılar gittikten ve hayatım sakinliğe kavuştuktan sonra anladım ki yıllarca bambaşka bir yerde olduğumu sanmış olsam da aslında hep oradaydım, o uçuruma saplanıp kalmıştım: gökyüzü elma ağacının tomurcuklarının ardında kararırken ve aslında o gece yağacak olan karı haber veren ilk soğuk hava hissedilirken ben o uçurumun tepesinde, yeni biten çimierin üstündeki çamurlu ayak izlerinin ya nında duruyordum.
