Özür Dilerim
Özür dilerim
Yürüdüğüm sokaklar, kuşlar, şubat ayı
Özür dilerim ayaküstü konuşmalar
Gecenin dinginliği özür dilerim
İçtiğim çay, çaya bulanan bardak
Özür dilerim ictiğim sigaralar
Dostlar, düşmanlar, çocuk yürüyüşleri
Özür dilerim şarkılar, içli türküler
Güzel kadın yüzleri, hüzünlü bakışlar
Güleç teyzeler, mahcup dedeler
Özür dilerim evrilen
Gece gündüz fark etmiyor dünyanın en güzel kentindeyim
CANIM İSTANBUL
Necip Fazıl Kısakürek
Ruhumu eritip de kalıpta dondurmuşlar;
Onu İstanbul diye toprağa kondurmuşlar.
İçimde tüten bir şey; hava, renk, eda, iklim;
O benim, zaman, mekan aşıp geçmiş sevgilim.
Çiçeği altın yaldız, suyu telli pulludur;
Ay ve güneş ezelden iki İstanbulludur.
Denizle toprak, yalnız onda ermiş visale,
Ve kavuşmuş rüyalar, onda, onda misale.
İstanbul benim canım;
Vatanım da vatanım...
İstanbul,
İstanbul...
200
200. gün... Hayatımın en kötü 200 günü. Bunun böyle olması çok olağan dışı bir şey değil. Bana eğer bu ayrılıktan önce "ayrılık olursa nasıl olur" diye sorsaydılar, hemen hemen şu anki gibi bir durumu tarif ederdim. Yani beklenti dışı bir şey yok. Bu süreç ne kadar sürerse, bu günler de 201, 202... diye devam eder. Tabii ki de umut
Yazı masamı temizledim bu sabah. Çekmeceleri
ters çevirip silkeledim, ıslak bezle adamakıllı sildim içlerini. Temiz, düzenli bir masa istiyorum, her şey yerli yerinde olsun.
Babam yazı masasına ‘sekreter’ derdi ve 'sekreterin
yeri yazıhanedir’ ve ‘evle işi sakın karıştırma.’
Karım evde bir masam olmasını istemiyordu, kitaplığım olmasını
Sayfa 24
gece ilerledi ilerledi ama büyük leyia'yı bulmalıyım telgrafı var iskenderun'dan ne reye gitmiş anlayamadım kimseye haber bırakmadan türlü şey geliyor aklıma gözbebeklerini camlara vem1iş bu telgrafı bekliyordu günlerdir yemeden içmeden cıgara cıgara eksilerek umutlarını iyice kesmiş bir ara ölmek istiyordu kimseye bir şey demeden şimdi kaybolmak ne demek türlü sey geliyor aklıma nereye kaybolur çocuk mu bu beyoğlu'nda mı desem yok yok insanları sevmez biliyorum en bl . _iük düşmanı bcyoğlu İstanbul tarafında mı desem aksaray'da fi lan mı yok yok üstelik bir de yorgunum türlü şey geliyor aklıma
Fransız Edebiyatı ve Temsilcileri (sayfa sırasına göre)
taslak 009
Molière (1622-1673)
Hastalık Hastası 152 sayfa
Kibarlık Budalası 136 sayfa
Kadınlar Mektebi 130 sayfa
Scapin'in Dolapları - George Dandin 128
Madem günün birinde öleceğiz ve ne zaman göçüp gideceğimiz belli değil (Belki yarın, belki bu hafta veya bir başka gün) o halde hiç müzik listesi bırakmadan gitmek olmaz, geç kalınmışlığın telafisi yok çünkü ölüm gelirken bize sormayacağından hiç umulmadık bir anda yeryüzünden silinebiliriz, o yüzden ne olur ne olmaz diye sevdiğim şarkıların