Gecenin ilerleyen saatlerinde bir nefis mücadelesi: iç sesim "kalk namazını kıl çok geçikti" derken, "daha var acele etme" diyen nefsin fısıltısının oluşturduğu içsel çatışmanın kavga gürültüye dönüşeceği esnada yatsı namazını cemaatle eda etmiş olmanın hatra gelmesiyle oluşan bir gönül rahatlığı ve zafer duygusu... Tuhaf varlıklar içinde tuhaf bir insanız vesselam...
Ben hep bu saatlerde kalkarım.
Beşi on gece..
Hayatı daha net görür daha iyi anlarım.
Kendimi de çevremde ki olanları da, Gecenin güne dönme saatlerinde dinlerim.
Çünkü ilerleyen saatlerde sağduyumu kaybederim.
İnsanlar uyanır her yer kör düğüm.
Herkes çığlık çığlık kendi aldanışları
Kendince anlatır bana saatlerce.
Ta ki haklısın lafını duyana kadar.
Derdini hafifletirken yalanlar girdabinda
Ruhunun karmaşasından.
Al oradan çal bu yandan.
Günü başlatırız böylece.
İyidir bu saatler sakın,sessizdir, kısaca.
Son veda kitabının yazarı
Eli Cohen'in Suriye'deki aşk hayatı ve Arap Sosyetesi
Ekim 1962'de Kamil, Muaz, Faruk Ebu Şakir ve Muhammed Hamza küçük bir "Volkswagen" arabayla İsrail-Suriye sınır bölgesine yola çıktılar. İlk durakları Kuneytra'daki sınır ana karargahıydı. Muaz ve karargahtaki bir subay, Kamil'e bölge haritası üzerinden sahadaki durumu özetledi. Muaz ayrıca Kuneytra'da yapılması
Dostoyevski'den hayatının kumarı
Dostoyevski kumar alışkanlığından ötürü aşırı derecede borçlanmıştır. O sırada ortaya Stellovski adında bir yayıncı çıkar. Dostoyevski’ye şunları söyler: “Bak senin bütün borçlarını kapatacağım. Sana iki yıl yetecek kadar da para vereceğim. Fakat bir sözleşme imzalaman gerek.
Senden bir kısa roman istiyorum. Bu kısa romanı bana bu sözleşmeyi
Türk dizi yapımcıları görmesin hemen dizi yaparlar gmmgmg
Zavallı kız Rudolf'a isimsiz bir aşk mektubu yazıp buluşma teklif etti; annesi de bunu teşvik etmişti. Rudolf buluşmayı kabul etti, sonuçta kız hamile kaldı. Bu durumun Rudolf'un oldukça mutsuz bir evliliğinin olması ile ilgisi vardı. Rudolf yalnızca dedikodu ve seremonilerden zevk alan, hırçın ve şişman Belçika prensesi ile evliydi.
Sayfa 194 - Ketebe Yayınları 1. BaskıKitabı okudu
Bir Camiye Sığınmak...
“Gitmeyin, yoğun kar yağışı bekleniyor. Sonra başınıza bir iş gelmesin!” dedi evin hanımı. Baba çok bilmiş tavrıyla cevabı yetiştirdi hemen.
“Hangi çağda yaşıyoruz hanım, bunca teknoloji, bunca alet-edevat varken İstanbul’da başımıza ne gelebilir ki? Biraz kar yağsa ne olur? Dost meclisine gidiyoruz bir kere. En kötü ihtimalle arkadaşlarda,
