Mor Saçlı Kundak... part 3 :)
O gecenin sabahına açılan gözlerini aynada fark etmeye çalışıyordu. Geri dönmek istiyordu; bir daha uyanmamak... Biliyordu ki orasıydı onun özgür dünyası, yaşamaya değer yanları, düşleyip düşünebildikleri, susmadan söyleyebildikleri... İfadesinde acı tuzlu taneleri ile düşünmeye başladı, bu aralar hükümsüz düşünceler sarmıştı tüm benliğini.
CEMİL KAVUKÇU OKUYORUZZZ!! ⏳
"Yarattıkları kurmaca evrenden, gerçek dünyaya hiç dönmek istemediğimiz, yarattıkları karakterleri bazen biraz ileri gidip kendi hayatımızdaki gerçek insanlara yeğlediğimiz yazarlar var. Bu saçma hayattan bir kapı aralansa, kendimi hikayelerinin içinde bulsam diyeceğim yazarlar bunlar. En çok da öykücüler... Edebiyattan anlamam. Ben sadece,
''İnandı mı?'' diye sordu Pars, neyden bahsettiğini anlamak için başımı kaldırmadım.
Uyku tatlı geliyordu.
''Bana güveniyor.'' Kumral tereddütle yanıtlamıştı soruyu. Pars bir şeylerin peşinde olduğunun altını çizercesine yeniden konuştu.
''Peki sen ona güveniyor musun Fetih?'' İma dolu sorusuna cevap alamadı. Kimden bahsettiklerinden emin değildim ama sanırım Kumral, yaşlı adamı ikna etmişti. Diğer yandan ikinci sorusu beni kastediyordu. Sorusunun cevabını beklerken gerildim.
''Fazla seçeneği yok.''
Bana acır gibi konuşunca irkilmiştim.
''Ya benimle kalacak ya ölecek.''
"Sana buraya bazı şeyler koyuyorum. Yol boyunca aklında olsun. lazım olursa açar okursun. Olmazsa da olsun, bir zararı yok, burada dursun."
Birhan Keskin, fakir kene
"Sabahları kitap mürekkebinin kokusunu içime çekmeyi severim."
