Gece tekrar paylaştı.
Bugün için ne yapılacaksa yarına bırakıyorum ama yarın yok, bugün ise hiç var olmadı. Yaşamımı sadece geçmişe borçluyum.
Gece tekrar paylaştı.
"Elbette işi bırakabilirsin! Yapmak konusunda fikrini değiştirmişsen her işten ayrılabilirsin. İstersen soluk almaktan bile vazgeçebilirsin."
Okur Takip Önerileri
Gece tekrar paylaştı.
"Sen de herkes gibisin. Bunları biliyorsun ama henüz bildiğinin farkında değilsin."
Gece tekrar paylaştı.
"Demek sen her şeyi bilirsin, öyle mi?" "Sen de bilirsin. Ben sadece her şeyi bildiğimi bilirim."
Gece tekrar paylaştı.
"Elbette sahtekârım. Bu dünyada hepimiz sahtekârız, hepimiz olmadığımız şeymişiz gibi davranıyoruz. Bizler gezip dolaşan gövdeler değiliz, atomlar ve moleküller değiliz, biz Olan'ın öldürülemeyen, yok edilemeyen fikirleriyiz, her ne kadar öyle olmadığımıza inansak da..."
Gece tekrar paylaştı.
"Bu rüya değil, değil, mi? Seni gördüğümü unutmayacağım, ha?" "Hayır. Bu bir rüyadır. Aklı başında bir dünyalı için, ki bir süre öyle kalacaksın, başka bir zaman-mekandır ve bir rüyadır. Ama ha tırlayacaksın ve o da düşünüşünü ve yaşamını değiştirecektir." "Seni bir daha görecek miyim? Geri dönecek misin?" "Sanmıyorum. Zamanların ve mekanların ötesine geçmek istiyorum... aslında geçtim de. Ama aramızda bu bağ var, seninle benim ve ailemizden olan diğerleri arasında. Bir sorunla karşılaşınca onu kafana yerleştir ve yat uyu, eğer istiyorsan burada uçağın yanında buluşup konuşuruz."
Gece tekrar paylaştı.
Ama karanlığın olmadığı bir dünyada ışığın bir hükmü olmadığı gibi, tek başına akıl da, anlamsızdır.
Hepimiz bir parça deliyizdir. Şu küçük farkla ki, "hastalar" bizden biraz daha delidirler.
687 syf.
·
Puan vermedi
·
Beğendi
Gece tekrar paylaştı.
Kafatasımı açıp, bütün bu gri yumuşak kıvrım kıvrım yığını çıkarıp uzağa atsaydım, bir köpeğin önüne atsaydım, ne iyi olurdu!
Gece tekrar paylaştı.
Ne kadar düşünüyorsam, bu hayatı sürdürmek boşuna! Ben toplumun bir mikrobu olmuşum, zarar veren bir varlık. Başka-larının sırtına yük. Bazen deliliğim başlıyor. Uzağa, çok uzağa, kendimi unutacağım bir yere gitmek, unutulmak, kaybolmak, yok olmak istiyorum. Kendimden kaçıp, çok uzaklara, mesela Sibirya’ya gitmek, ahşap evlerde, çam ağaçlarının altında, gri gök ve karın, lapa lapa yağan karın altında, gidip kendi hayatıma yeniden başlamak istiyorum.