Adından epeyce söz edildiği için merak ettiğim bir kitaptı ama okumaya da çekiniyordum. Çünkü daha önce de İclal Aydın okımuş, ancak işin açığı tarzını biraz bayık bulmuştum. Bu sene hadi bir şans vereyim dedim. İyi ki de öyle yapmışım, çünkü bir iki şey haricinde severek okudum
Kitap, adından anlaşılacağı üzere, üç kiz kardeşi anlatıyor: Türkan, Dönüş ve Derya. Ayvalık'ta memur bir ailenin çocuklari olarak başladıkları sakin ve huzurlu hayat, yaşları ilerledikçe hiç ummadıkları yerlere sürükleniyor.
Derya ve Dönüş karakterleri çok tanıdık, çok sevecen ve hikâyeleri akıcıydı. Kitap boyunca esen o nostaljik hava insana hem huzur, hem özlem duygusunu tattırıyordu.
Ama gelgelelim ki, Türkan'ın hikâyesine ısınamadım. Fazlasıyla melodram havasında ve -bana göre- inandırıcılıktan uzaktı.
Yani kitap güzeldi ama kusursuz değildi. Yine de okumaya değer olduğunu düşünüyorum.
