Kuşkusuz haklısın arkadaşım; eğer insanlar -niçin böyle yaratılmış olduklarını Tanrı bilir- imgelemleriyle geçmişteki kederin anılarını çağrıştırmak uğruna bu denli çaba gösterecekleri yerde, kayıtsız bir şimdi’ye katlansalardı, çektikleri acı daha az olurdu.
Sayfa 19Kitabı okuyor
Nasıl da sevgisiz,insafsız olmuş insanlar ?
Bebeği,çocuğu,genci,yaşlısı
Bombalar altında kan kusan
Çaresiz zavallılar.
Bu vahşet içinde direnen,
Hala koltuğunda oturanlar.
Çocukken bir evim, birçok arkadaşım,
Bitmeyen hayallerim vardı.
Genç oldum;bedenimi ruhumu,
Benzersiz bir aşk esir aldı.
Hepsi bir bir soldu,
Uçuşan gazeller kaldı.
Şimdiyi hiç sormayın;
Bedenimi ve ruhumu, devasız
Dinmez acılar sardı.
Bu korku,başka korku;
Bu acı başka acı,
Bu sancı başka sancı.
Bir şey eksik içimde;
Yüreğimi yitirdim,
Yüreğim Şam'da kaldı.
Sayfa 254Kitabı okudu
DoB birine aşık olduğunu ve evlenmeyi düşündüğü sırrını kendisine açtığında, Schopenhauer kendisini tutamayıp ona şöyle söyledi: “ Genç arkadaşım, evlenme! Uyarıma kulak ver. Evlenme! Bilim, hem karın hem sevgilin olsun. O zaman kendini daha iyi durumda bulacaksın.”
Sayfa 456Kitabı okudu
Sevdiğin işi yap!!!
Genç arkadaşım! Sana senden yakın kimse yoktur. Kendini kendin bil ve tanı, işini ve mesleğini kendine göre seç. Tamam ki o iş üzerinde severek çalışabilesin. İnsanın sevmediği ve içinin almadığı bir iş ve meslekte, şu veya bu sebeple çalışmaya mecbur olması kadar üzüntülü bir hayat tasavvur edemem. BÖYLE BİR İNSAN, İŞİNİN SAHİBİ DEĞİL; ESİRİ OLARAK ÇALIŞMAYA VE YAŞAMAYA MAHKUM DEMEKTİR. Çalışmanın bu türlüsü ise, tıpkı esir çalışması gibi, hem fert hem cemiyet için hakiki fayda ve randımandan mahrumdur. Ne mutlu o insana ki, serbestçe seçtiği meslekte severek çalışır. Severek çalışan yorulup yıpranmaz...
Sayfa 55 - Yağmur yayınlarıKitabı okudu
MABETSİZ ŞEHİR
Bu şehrin insanlarının mabutları ceplerinde mabudeleri yataklarındadır
Dünyanın başka yerinde var mı bilmem! Türkiye’de mabetsiz bir şehir var... Ankara’nın Yenişehir’i... Bir akşamüzeri bu şehirde dolaşıyorum. Sanki yürümüyorum; ayaklarım kendiliğinden gidiyor. Asfaltlar üzerinde otomobiller, otobüsler, troleybüsler
Kuşkusuz haklısın arkadaşım; eğer insanlar-niçin böyle yaratılmış olduklarını Tanrı bilir- imgelemeleriyle geçmişteki kederin anılarını çağrıştırmak uğruna bu denli çaba gösterecekleri yerde,kayıtsız bir şimdi'ye katlansalardı ,çektikleri acı daha az olurdu.
Sayfa 19
